Naši naučnici za večnost (12): Doktor za zmije
Još u šabačkoj gimnaziji veliki uticaj na njega ostavila je helenska filozofija, kao i prirodne nauke, posebno Darvinova i Hekelova evoluciona učenja. To ga je podstaklo da upiše biološku grupu Prirodno-matematičkog fakulteta Univerziteta u Jeni, u Nemačkoj.
Postoji dosta pisanog svedočanstva o njegovim studijama na Filozofskom fakultetu Tiringijskog državnog univerziteta u Jeni i na Filozofskom fakultetu Leopold-Frances Univerziteta u Inzbruku u Austriji, gde se posvetio specijalnoj zoologiji i velikom zoološkom praktikumu kod čuvenog hidrobiologa, profesora Adolfa Štojera. U Jeni je diplomirao, potom i doktorirao 1928. godine na temu "Otrovni aparat zmija".
Od 1929. godine radi kao profesor u gimnazijama u Kotoru, Smederevu, Beogradu. Jednu godinu, do 1932, proveo je i na Zoološkom institutu Filozofskog fakulteta Univerziteta Kralja Aleksandra Prvog u Ljubljani, a potom je nekoliko godina, do 1938, kao kustos, radio u Zemaljskom muzeju BiH u Sarajevu.
Ukazom Ministarstva prosvete 1938. godine i na traženje istaknutog profesora na Filozofskom fakultetu, Borivoja Drobnjakovića, Milutin Radovanović je postavljen za upravnika Zoološkog odeljenja Muzeja srpske zemlje u Beogradu kome je poklonio svoje zbirke reptila, egzotičnih zmija i prepariranih glava gmizavaca. Bio je i vanredni profesor Poljoprivredno-šumarskog fakulteta Beogradskog univerziteta u Sarajevu, kao i docent na Katedri zoologije Filozofskog fakulteta Univerziteta u Beogradu.
Posle Drugog svetskog rata, zahvaljujući međunarodnoj naučnoj reputaciji, Milutin Radovanović je postavljen za vanrednog profesora na Poljoprivredno-šumarskom fakultetu u Beogradu. Objavio je 47 stručnih i naučnih radova, šest knjiga, dve brošure i veliki broj popularno-naučnih članaka od kojih su mnogi objavljeni u inostranim časopisima u Nemačkoj, Austriji, Engleskoj i Francuskoj. Poginuo je u avionskoj nesreći u Nambiji 20. aprila 1968. godine zajedno sa članovima nemačkog zoološkog društa, tokom naučno-istraživačke ekspedicije.
Akademik i u Indiji
Milutin Radovanović je 1954. izabran za počasnog člana Akademije za zoologiju u Agri, u Indiji. Na predlog Prirodno-matematičkog odeljenja 1958. izabran je za dopisnog, a 1968. godine i za redovnog člana Srpske akademije nauka i umetnosti, na odeljenju za prirodno-matematičke nauke.
Držao je nastavu na fakultetima u Jugoslaviji i na mnogim univerzitetima u zapadnoj Nemačkoj. Sarađivao je sa brojnim naučnim institucijama u zemlji i svetu, učestvovao u istraživačkim ekspedicijama, bio predsednik i član Uprave Srpskog biološkog društva. Među osnivačima je Zavoda za zaštitu i naučno proučavanje prirodnih retkosti NR Srbije 1948, član prvog Stručnog saveta Prirodnjačkog muzeja u Beogradu 1953, rukovodilac Herpentološkog odseka Instituta za ekologiju i biogeografiju SANU.