Černobilj postao radioaktivni zverinjak
Nuklearna katastrofa u Černobilju 1986. godine pogubno je uticala na lokalno stanovništvo i prisilila 116.000 ljudi da trajno napuste svoje domove. Ljudima je zabranjen pristup ovoj oblasti, što su iskoristile životinje koje ne znaju za radioaktivnost. Kontaminirana oblast sada je prepuna losova, divljih svinja, jelenova i vukova. Iznenađujuće je što je broj većine ovih vrsta u porastu, pri čemu su populacije ponekad veće nego u područjima koja nisu zagađena nuklearnim zračenjem.
Napuštena oblast oko nuklearne elektrane, poznata kao zabranjena zona Černobilja, zahvata površinu od 4.750 kvadratnih kilometara u Ukrajini i Belorusiji. Kontaminacija u zabranjenoj zoni je nejednaka, jer su na rasejavanje radioaktivnih izotopa po tlu uticali vremenski uslovi u vreme nesreće i u danima posle nje.
Tokom perioda od skoro 30 godina nivo radijacije se smanjivao, ali u mnogim delovima zone još uvek je previsok da bi se stanovništvo vratilo.
Katastrofa je, međutim, bila jedinstvena prilika za proučavanje posledica po divlji svet u toj oblasti, ali do sada naučnici nisu uspeli do kraja da ih istraže. Novo istraživanje u Belorusiji značajno je, jer je najverovatnije reč o prvom dokumentu o populaciji sisara u zabranjenoj zoni, a koji je objavljen u međunarodnom naučnom časopisu.
Za procenu broja životinja, naučnici su koristili dve metode: u zimskim mesecima u periodu 1987-1996. nadzirali su teren iz helikoptera i brojali same životinje, a u zimskom periodu 2008-2010. istraživali su na terenu, odnosno pratili tragove sisara u snegu.
Posle toga su uporedili rezultate sa podacima sličnih studija obavljenim u nekoliko nezagađenih rezervata u Belorusiji. Tom prilikom su ustanovili da je broj losova, srna i divljih svinja u beloruskom delu zabranjene zone približan broju u nekontaminiranim rezervatima.
Broj losova i srna konstantno se povećava od 1987, pri čemu se broj srna do 1996. povećao za oko deset puta. Populacija divljih svinja se smanjila 1993-94 godine, ali je ustanovljeno da je to posledica širenja bolesti. Naučnici su otkrili i da u zoni ima sedam puta više vukova nego u rezervatima, najverovatnije zbog toga što ih niko ne lovi.
Rezultati studije su protivrečni rezultatima ranijeg istraživanja (na osnovu tragova životinja u snegu), koji su pokazali da se životinjska populacija u toj oblasti smanjuje. Ta studija, međutim, nije na pravi način procenila doze zračenja kojima su životinje bile izložene, a koje ne zavise isključivo od količine spoljašnjeg zračenja, već i od količine radioaktivnog materijala koje životinje unose u organizam preko hrane i vode.
