Beograd, prestonica balkanskog podzemlja (5): Kraj prvog "reketa" Minhena
Starih kriminalaca iz ekipa koje su žarile u doba SFRJ bivalo je sve manje, kako su ratne godine uzimale danak i mlade generacije kriminalaca preuzimale primat, ne osvrćući se na njihove autoritete. Tako je i Rade Ćaldović Ćenta, desna ruka Ljube Zemunca, čovek koji je preživeo decenije kriminalnih ratova na Zapadu, dočekao kraj na beogradskom asfaltu.
Ćenta i njegova prijateljica Maja Pavić, venčana kuma Svetlane Cece Ražnatović, ubijeni su 15. februara 1997. godine ispred Kluba književnika u Francuskoj ulici broj 7 u Beogradu. Ubice nikada nisu pronađene.
Drug Ljube Zemunca
Ćaldović je rođen na Zvezdari, kao drugo dete u porodici vozača pri policiji i domaćice. Imao je dvojicu braće. Sredinom 60-ih porodica se odselila u Zemun. U to vreme, upoznao je čuvenog Zemunca, Ljubomira Magaša, sa kojim je postao nerazdvojan. Prvi put je uhapšen 1967. zajedno sa Magašem i Zoranom Milosavljevićem Robijom, pod optužbom za silovanje.
Zbog nedostatka dokaza, Ćaldović i Milosavljević su pušteni na slobodu, a Magaš je osuđen na zatvorsku kaznu. Dve godine kasnije Ćaldović se oženio. U martu 1971. sa Ljubom Zemuncem otputovao je u Italiju, u Milano. Godinu dana kasnije, u Veroni, Ćenta je ranjen u stomak. Posle toga se vratio u Milano i pridružio Magašu i njegovom klanu koji je tada brojao desetak članova.
Beograd, prestonica balkanskog podzemlja:
U Italiji se bavio oružanim pljačkama, uključujući i italijanske i austrijske zlatare, zbog čega je u Rimu dospeo u zatvor. Po puštanju na slobodu, početkom 1974. godine odlazi u Francusku, ubrzo potom u Nemačku, u Frankfurt. U nemačkoj policiji je vođen pod lažnim imenima koja je koristio, kao Milovan Bulovan iz Zrenjanina, Dušan Vučetić, Živan Mašinjanin, Đulijano Kastanjola i Andrea Zulo.
Nemačka policija ga je početkom osamdesetih godina već teretila za 37 krivičnih dela, ali je zbog nedostatka dokaza i dalje ostajao na slobodi. Nemci su ga ipak 1982. uhapsili zbog sumnje da je učestvovao u iznuđivanju novca od kockarskog kluba u Minhenu. Pošto je uhapšen na delu, prilikom pucnjave, policija je imala dovoljno dokaza da ga, kao i njegove saradnike, osudi na dugogodišnji zatvor.
Progon iz Nemačke
Nemački mediji su pisali da je napokon uhapšen glavni reketaš Minhena, te da gotovo i nije bilo italijanskog i kineskog restorana, picerije i javne kuće koja nije plaćala reket Ćenti. Zbog ucena i razbojništva, 1985. Ćaldović je osuđen na tri godine i četiri meseca zatvora, koju je izdržao u Landzbergu, kod Minhena. Po izlasku sa robije preselio se u Ofenbah gde je živeo sa porodicom dok 1992. nije proteran iz Nemačke.
Po proterivanju, Ćaldović se vratio u Beograd, a odatle otišao u Južnoafričku Republiku, u Johanezburg. Kada se ponovo vratio u Beograd, započeo je poslove u srpskoj prestonici, kao i u Atini, gde je otvorio firmu. Iste godine Ćaldović je dovođen u vezu sa ubistvom Aleksandra Kneževića Kneleta, koji je malo pre ubistva oteo džip od Ćaldovićevog zeta Miodraga Cvetinovića.
Sredinom novembra 1993. na Ćaldovića je izvršen neuspeli atentat. U parkiranoj ladi, neposredno pored njegovog mercedesa, aktiviran je eksploziv, ali je Ćaldović prošao samo sa lakšim povredama. Tada je angažovao i nekoliko telohranitelja... Ubijen u je noći 15. februara 1997. godine. Nepoznati ubica ga je kroz bočno staklo izrešetao automatskim oružjem dok je sedeo u svom vozilu sa Majom Pavić, koja je takođe stradala.
Kockarski krugovi i dugovi
U Holandiji je Rade Ćaldović ušao u kockarske krugove. Međutim, kada je vođa jedne crnogorske kriminalne grupe, Veljko Krivokapić, na kocki izgubio od Ćaldovića 20.000 nemačkih maraka i skupocen sat, uz pretnje pištoljem primorao ga je da mu dobijeni novac i sat vrati. Nekoliko dana kasnije je Krivokapić ubijen u jednom bečkom kafiću. Osumnjičeni za ubistvo su bili Ćaldović, Jusuf Bulić i Ljubomir Magaš.
Markov Tref iz rukava
Vlada Kovačević Tref, automobilski as i uspešan poslovni čovek, ubijen je u garaži Centra Sava na Novom Beogradu 20. februara 1997, na vrhuncu karijere. Imao je 39 godina. Važio je za bliskog prijatelja Marka Miloševića, sina tadašnjeg predsednika Srbije Slobodana Miloševića. Smaknut je ispred kancelarije svoje firme. Ovo ubistvo je ostalo nerazjašnjeno možda i zato što je ovaj zločin često dovođen u vezu s mlađim Miloševićem.
Vlada Tref rastao je u siromaštvu, maštajući da jednog dana postane veliki sportista. Početkom osamdesetih godina počinje da se interesuje za auto-sport. Već 1980. godine u svojoj prvoj automobilskoj sezoni na stazi Grobnik kod Rijeke imao je solidan plasman. Ipak, u orbitu popularnosti i biznisa vinuo se nekoliko godina pre smrti, kad je upoznao Marka Miloševića, s kojim ga je povezala ljubav prema automobilskom sportu. Njih dvojica uskoro postaju bliski prijatelji, a od tada Vlada Tref postaje daleko poznatiji zbog navodnog šverca cigareta, uz blagoslov i pomoć Miloševića, nego po reli trkama.
Kobnog februarskog prepodneva Kovačević je peške krenuo do svog auto-kluba Tref, čije su kancelarije bile u Centru Sava. Bio je bez obezbeđenja kad mu je prišao mladić sa čarapom na glavi, obučen u crno. U ruci je imao magnum iz koga je ispalio tri hica Kovačeviću u glavu, usta i grudi. Iako je bio dan, a mesto vrlo prometno, svedoka ubistva nije bilo, rekli su tada za medije izvori iz istrage. Samo nekoliko minuta kasnije, stigla je policija, ali i Trefov prijatelj i partner Marko Milošević. Sa policajcima je mladi Milošević razgovarao u suzama, a na sahrani je bio jedan od najtužnijih, izveštavali su mediji.
