Bata Živojinović napunio 81 godinu
Bivša Jugoslavija iznedrila je plejadu velikih glumačkih imena koja su dominirala domaćom kinematografijom pa tako i našim životima, i koja su postala kultne ličnosti koje obožavamo, volimo, cenimo, poštujemo, kojima se divimo. Ime koje se, međutim, izdvaja, je ime Velimira Bate Živojinovića.
Rođen na današnji dan 1933. godine u selu Koraćici, pod planinom Kosmaj, popularni Bata je svoj glumački talenat otkrio kada je imao 15 godina, radeći kao scenski radnik i statista u Akademskom pozorištu u Beogradu. Nakon što je završio srednje glumačke škole u Nišu i Novom Sadu, iz trećeg puta se upisao u Pozorišnu akademiju u Beogradu.
Nakon toga dugi niz godina je radio u Beogradskom dramskom pozorištu, ponekad i sa 300 angažmana godišnje. Svoj filmski debi je ostavio 1955. godine u filmu “Pesma sa Kumbare”, nakon čega se više nikada nije vratio na “kazališne” daske. Potom slede “Vlak bez voznog reda”, “Rat”, “Kozara” (za koji je dobio nagradu u Puli), “Tri”, “Nož” iz 1967. godine, “Operacija Beograd”, “Povratak”, “Bitka na Neretvi”, “Majstor i Margarita”, “Mirko i Slavko”, “Sujteska”, “Derviš i smrt”, “Skupljači perja”, “Valter brani Sarajevo“…
Ovaj poslednji je postao veliki hit u Kini, gde je i dalje popularan, i smatra se da je zbog toga najgledaniji film u istoriji svetske kinematografije.
Bata je odigrao je više filmskih uloga od bilo kog glumca u istoriji naše kinematografije, pošto se veruje da je glumio u više od 270 filmova tokom svoje bogate i uspešne karijere.
Njegove uloge nisu bile samo brojne već i raznovrsne. Igrao je heroje, i zlikovce, i partizane, jednom čak i četnika, a lako je prelazio iz uloge glavnog u ulogu sporednog lika.
Bio je veliki prijatelj sa hrvatskim glumcem Borisom Dvornikom, a njih dvojica su se 1991. godine odrekli jedan drugoga u nizu otvorenih pisama, što je viđeno kao simbolički kraj SFRJ. 2006. godine su se pomirili putem video linka između Beograda i Splita, i objasnili da je raskid bio samo nesporazum. Iste godine popularni Bata doživljava srčani udar, potom i gangrenu koju sanira na Kubi.
Naš Bata se i dalje drži. Nadamo se da ćemo za 19 godina zajedno slaviti njegov ulazak u drugi vek!
