Tragom jedne novinarske priče (5): Kapetan ratnog aviona
Oba sina sedlara Ismeta Hadžiosmanovića završila su posle rata mehaničarski zanat i prešli da rade u Pljevlja.
Mujova supruga Emira o tome priča:
- Tu smo se Mujo i ja sreli i zavoljeli. Vezalo nas, valjda, i to što sam i ja kao i on bila siroče. Moj otac Hajro Ćinara i jedna tetka poginuli su u Pljevljima 1943. godine od bombardovanja, pa poslije moja majka Pemba podizala sestru mi Sabahetu i mene, a onda i još troje siročadi od zaove iz Čajniča. Mujo 1963. godine nekako dobi posao u Mostaru pa smo se onda preselili i oboje zaposlili i nastanili ovdje. Dobili smo sinove Medina - Bobana i Nermina i ćerku Biseru - dali joj ime po babi, Mujovoj i Hasanovoj majci, da je spomenemo jer je, svi to kažu u Pljevljima, bila dobra i čestita žena. Boban mi se oženio, dobio dvije ćerke, ali ga onda bolest pokosi. Od Nermina takođe imam dvoje unučadi, dočekala sam i praunuče. Udata mi je i ćerka, i od nje imam dvije unuke. Eto, lijepo potomstvo samo da mi je Boban poživio, a i Mujo, vala, ode prerano, ne dade mu se da poživi, umrije dvije godine poslije Bobana. Đever Hasan je ostao u Pljevljima - kazuje Emira.
- Zaposlio se kao vozač i ostao tu do kraja radnog vijeka. Sa suprugom Sabrijom dobio sinove Ismeta, dao mu ime po đedu, i Derviša i ćerku Ismiru. Ismet je došao kod nas u Mostar i upisao vojnu školu. Otišlo mu to od ruke, završio poslije i vazduhoplovnu akademiju i postao pilot Jugoslovenskog ratnog vazduhoplovstva. Onda postao i instruktor na "migovima" i dogurao do čina kapetana prve klase. Bio je na službi u Bihaću. Oženio se i sa suprugom Hasnijom dobio tri ćerke - Sabriju, Mairu i Mirnu. A onda tragedija, poginuo je 12. januara 1989. godine iznad sela Jasenica kod Bosanske Krupe, srušio se avion i stradao i on i pilot pitomac kojeg je obučavao, Slovenac Venceslav Ivanjšić. Ismet je tada imao samo 34 godine, a taj Slovenac nesrećni tek 27. Ismet je sahranjen na groblju Ravni u Pljevljima, a lijep spomenik je armija podigla i na mjestu pogibije i kako čujem i danas se čuva - kaže Emina Hadžiosmanović.
Tragom jedne novinarske priče:
Ćerke pilota Ismeta Hadžiosmanovića stasale su u čestite i visokoobrazovane ljude. Sabrina je neuropsihijatar, Maira ekonomista, a Mirna je završila studije stranih jezika na Filozofskom fakultetu u Nikšiću i sada živi u Holandiji.
Praunuk fudbaler
Četiri godine pošto mu je poginuo sin Ismet - dodaje Emira Hadžiosmanović na svoju malu sagu o potomstvu sedlara Ismeta - umrije i đever Hasan, a nepune dvije godine poslije i supruga mu Sabrija. Oni su u međuvremenu već bili preselili u Titograd, odnosno današnju Podgoricu, gđe su i kuću napravili i gđe im sada žive ćerka Ismira i drugi sin Derviš. Ismiri je muž umro i nije imala poroda, a Derviš je bio poznati fudbaler i, pored ostalog, veoma uspješno igrao za podgoričku Budućnost i nikšićku Sutjesku. Ima i on troje krasne đece...
Prva žrtva
U knjizi "Prilog u krvi - Pljevlja 1941 - 1945" koji je objavio Opštinski odbor SUBNOR-a Pljevlja 1969. godine, dati su spiskovi žrtava iz Drugog svetskog rata iz nekadašnjeg pljevaljskog sreza. U spisku žrtava i stradalih iz samog grada Pljevlja (ukupno ih je 143), pod rednim brijem 132 doslovce piše: "Hadžiosmanović Ismet, rođen 1906. god. u Pljevljima, radnik. Strijeljan od četnika u Meljaku, juna 1942. godine." To znači da je on bio jedna od prvih žrtava stravičnih četničkih pokolja koji će uslediti i u okolini Pljevalja, pa i samom Meljaku, naročito početkom 1943. godine. Ismetov grob nikad nije pronađen.
