Zagreb ne priznaje zločine nad Srbima (1): Ubice Srba šetaju Vukovarom
Vukovar je od početka raspada SFRJ poneo neslavnu titulu "grada žrtve" i mesta u kome su samo Srbi počinili stravične zločine. Otuda je i jedan od najvažnijih nacionalnih praznika Hrvatske 18. novembra Dan sećanja na žrtve Vukovara, posvećen hrvatskim žrtvama i odavanju počasti ubijenima na Poljoprivrednom dobru Ovčara.
Nevladina organizacija Udruženje za zaštitu istine o srpskom narodu 21. novembar iz Beograda, koja okuplja vodeće intelektualce i nezavisne istraživače iz Srbije, započela je obiman projekat sa ciljem da se svetska javnost upozna sa činjenicama vezanim za ključne događaje tokom rata u Hrvatskoj. Prva stanica na tom putu biće im - Vukovar. Milivoje Ivanišević, direktor Instituta za istraživanje srpskih stradanja u 20. veku i jedan od osnivača ovog udruženja, podseća da progon Srba u Hrvatskoj traje ceo 20. vek:
- Nažalost, to ne prestaje ni danas, dve decenije nakon okončanja poslednjih oružanih sukoba. Demografski gubici koje su Srbi u Hrvatskoj imali u dva svetska rata, kao i tokom sukoba 1991-1995. godine, još nisu dovoljno istraženi ni publikovani. Domaća, a pogotovo svetska javnost, o tome veoma malo zna.
Od stvaranja Demokratske Federativne Jugoslavije i dolaska komunista na vlast sve do danas srpska stradanja su neka vrsta tabu teme, ističe Ivanišević.
- Nesavladiva prepreka obnarodovanju tih podataka je činjenica da porodice srpskih žrtava žive sa svojim ubicama u istoj državi, istoj opštini, često istom selu ili rade u istom preduzeću. Danas u Hrvatskoj, u Vukovaru, Kninu, Pakracu i da ne nabrajam brojna druga srpska stratišta, prikrivaju se zločini nad sugrađanima srpske nacionalnosti... Hrvatska slavi oslobađanje gradova u kojima su živeli njeni državljani. Time dokazuju svoju genocidnu orijentaciju. Sva mesta u kojima žive Srbi smatraju se i dalje okupiranim, kao u vreme Ante Pavelića.
* Nekadašnji predsednik Vojnog suda u Beogradu, a sada advokat Đorđe Trifunović naglašava da su zločini u Vukovaru počeli mnogo pre oružanih sukoba, te da o tome postoji detaljna dokumentacija koju - niko ne želi da pogleda.
- Vojno pravosuđe je prikupilo ogromnu građu sa brojnim slučajevima ubistva srpskih civila, paljenja ili miniranja njihove imovine. Vojni sud je i procesuirao na desetine pripadnika hrvatskih paravojnih jedinica koji su u Vukovaru, sve do 18. novembra 1991, činili stravične zločine upravo nad Srbima. Po ukidanju vojnog sudstva, sve te spise smo uredno prosledili Tužilaštvu za ratne zločine Srbije koje je time trebalo da se bavi, ali, nažalost, nije - kaže Trifunović.
* I direktor Informativno-dokumentacionog centra Veritas, Savo Štrbac, kaže da su srpske žrtve zabranjena tema za hrvatsko pravosuđe.
- Na teritoriji predratne opštine Vukovar tokom 1991. godine je, prema našim podacima, poginulo i nestalo najmanje 350 Srba. Reč je o Vukovarcima, civilima ili pripadnicima Teritorijalne odbrane. Niko više ne govori da je mnogo pre "bitke za Vukovar" stotine Srba odvođeno na informativne razgovore s kojih se nikada nisu vratili. Do početka bitke grad je napustilo 13.734 Srba, dok ih je u Vukovaru ostalo 12.000. Pošto žrtve na strani JNA nikada nisu objavljene, ne znamo da li su i kojoj strani "pripisane" - naglašava Štrbac.
Slobodan Jakovljević, predsednik vukovarskog ogranka nevladine organizacije Za nezaborav, koja jedina potencira istraživanje zločina nad Srbima u Vukovaru, ističe da je ovo pitanje od ključnog značaja za razumevanja sukoba na prostoru Hrvatske.
Oči u oči sa dželatima
- Vukovar je mali grad i sve se, pre ili kasnije, sazna. Tako je i većina porodica ubijenih saznala ko su bili egzekutori. U nekoliko slučajeva, policija je saslušavala osumnjičene, od kojih su neki u predistražnom postupku i priznavali da su učestvovali u zločinima. Međutim, od 1991. godine do danas nije podignuta nijedna optužnica. Svakodnevno se u Vukovaru srećemo sa ubicama naših najmilijih ili ih gledamo na televiziji jer su u međuvremenu napredovali u službi, postali ključni ljudi u udruženjima ratnih veterana - priča Jakovljević.
- Vukovar je mesto u kome je započelo zastrašivanje i ubijanje Srba u Hrvatskoj. Kasnije se to proširilo na sve veće gradove. Istražuju se zločini počinjeni u "Oluji", "Bljesku", na Zagrebačkom velesajmu, u Osijeku, dok su ubistva i progon Srba u Vukovaru i danas tabu tema - ogorčeno primećuje Jakovljević, za koga nije sporno da je na Ovčari počinjen zločin nad Hrvatima.
* On ukazuje na još jedan apsurd. U periodu od 1997. do 2004, najmanje dvadesetak porodica je tužilo državu Hrvatsku tražeći naknadu za nematerijalnu štetu zbog gubitka svojih najmilijih.
- Nijedan od dželata srpskih civila iz Vukovara do sada nije procesuiran. Tragično je što su sve naše tužbe odbačene kao neblagovremene ili kao neutemeljene. Umesto da Hrvatska plati nama, većina porodica je dobila rešenja da plati sudske troškove koji su u proseku po nekoliko hiljada evra. Verujem da je moja porodica u tom rekorder, jer smo morali da platimo oko 5.000 evra - ističe Jakovljević.
Nastavljen trend iz NDH
- Tokom Drugog svetskog rata i postojanja Nezavisne Države Hrvatske, prema demografskim nalazima dr Životija Đorđevića, na teritoriji Hrvatske stradalo je 876.000 ljudi, od čega su 486.000 Srbi. Profesor Svetozar Livada u svom radu "Naseljenost Srba u Hrvatskoj" ukazuje na to da je od 1991. do 2001. iz Hrvatske nestalo, prognano ili ubijeno 395.030 ili 68,91 odsto stanovnika srpske nacionalnosti, što je utvrđeno popisom stanovništva. Taj trend je nastavljen, pa je u Istočnoj Slavoniji, gde se nalazi i opština Vukovar, broj Srba u narednih deset godina, do 2011, smanjen za novih 14,2 procenta. Neshvatljivo je da se ovaj zločin prikriva - ističe Ivanišević.
On podseća da su neki ljudi zbog tih potraživanja morali da uzimaju kredite, nekima je novac oduziman od penzija i to sudskim odlukama.
- Sumnjam da ima većeg šamara žrtvama porodica od ovog i to u državi članici Evropske unije - ogorčen je Jakovljević.
