Brisel na mukama (4): EU je vazal Amerike
Američka i EU vojna intervencija u islamskom svetu samo je, međutim, epizoda u dugoj istoriji turbulentnih događaja između Zapada i islamskog sveta.
U njegovom traktatu "Evropa: Islam, akcija i reakcije", francuski filozof i teoretičar politike i proamerički globalista, Bernar Luis, pisao je da je islamska civilizacija "gotovo uvek nosila karakter neprijateljstva prema Evropi", a da je teritorijalno širenje islamskog sveta "uvek bilo na račun Evrope".
Luis je imao u vidu tadašnji, treći talas invazije islama na Evropu.
Evropska unija, sa njene strane, pokazuje, kroz ovu masovnu bežaniju, prvu veliku slabost ugrađenu u samu konstrukciju njenog projekta. Problem EU je dvostruk. Jedan je vazalski odnos prema imperijalnoj Americi i njenom ambigvalnom, komplikovanom i često protivurečnom odnosu sa islamskim svetom, a drugi u kontradiktornoj vezi Vašingtona sa ekstremnim islamom kao instrumentom američke borbe protiv rastućih sila na Istoku, pre svega Rusije i Kine.
EU je u ovoj nelagodnoj sagi sa četvrtim talasom seobe islamskog sveta na Zapad, istovremeno vazal Amerike (via NATO) i saveznik protiv istog neprijatelja i taktičkog saveznika u islamskom prostoru.
Zapad i islamski ekstremizam
Ali, bez obzira na teret prošlosti, problem islamskih zemalja - i ne samo njih - jeste problem kako baratati sa velikim silama, posebno Amerikom (i obratno), a u tom okviru i kako akomodirati islam sa hrišćanstvom. Pogotovo kako da Zapad barata sa ovim rastućim fenomenom islamskog ekstremizma koji, faktički, "rukovodi igrom" (Islamska država u Iraku i Siriji).
U njegovom gotovo enciklopedijskom delu o odnosima SAD - Evropa: "Islamizam i SAD", Aleksandar Del Val cilja u samu suštinu procesa koji ujedno osvetljava istorijsku i geopolitičku pozadinu ovog novog talasa emigracije na granice EU, a u direktnoj vezi sa Amerikom i njenom ulogom u njemu:
- Čim su postale jedina supersila na svetu, SAD su sebi postavile dva zadatka. Prvi je da što duže ostanu arbitrirajući svetski faktor. Da bi to ostvarile, uslov je ekonomska dominacija i osvajanje novih tržišta. Jer se na taj način najlakše kontroliše svetski poredak i održavanje američke superiornosti.
Pročitajte još:
* Brisel na mukama (1): Sredozemljem plove očajnici
A, da bi i to bilo moguće, neophodno je (drugi strateški cilj) kontrolisati energetske resurse na globalnoj sceni, piše Del Val.
U predgovoru njegove knjige, francuski general Pjer Mari Galoa, otac francuskog sistema nuklearnog odvraćanja, u potpunosti deli ovo mišljenje i dodaje dimenziju islamizma: "Kako bi postigla ova dva cilja, Americi je bilo potrebno da u jednačinu uključi energetski bogate islamske zemlje. Ovaj deo sveta poseduje 75 posto svetskih energetskih resursa i predstavlja, istovremeno, tržište od skoro milijardu ljudi".
Rašireno je (prilično paranoidno) mišljenje da ova, četvrta velika seoba islamskih desperadosa na flankove Evrope, predstavlja samo jedan vid veće opasnosti koja sledi i u čijoj je osnovi "teret prošlosti" - teret istorijskog revanšizma" koji je, kroz istoriju, pratio odnose hrišćanskog i islamskog sveta: Arapi proterani iz Španije i sa Sicilije, a za revanš, Sulejman Veličanstveni u Beogradu, na Rodosu i pred vratima Beča. I još jednom: Otomani u blizini Beča, Bonaparta u Egiptu, Bomon u Alžiru...".
Sutra - Brisel na mukama (5): BiH je "veštačka tvorevina"
