Osvajanje bez metka (4): Prvi plug na svetu
Kolevka civilizacije Mesopotamija nalazila se između Tigra i Eufrata, danas Sirije i Iraka. Na teritoriji današnje Sirije agrikultura u svom potpuno razvijenom obliku javila se prvi put na svetu.
Oko 4000. godine pre nove ere u Mesopotamiji se širi gradska kultura: grade utvrđenja i hramovi od cigle (Erijud, Tel Asmar, Tel Bak). Počinje procvat elamitske civilizacije koja pravi keramiku ukrašenu biljnim i životinjskim elementima ucrtanim u geometrijske oblike. Počinje da se izliva bronza i pravi prvi plug.
Točak se pronalazi oko 3500. godine p. n. e. Oko 3000. godine p. n. e. u Mesopotamiji se razvija slikovno pismo od kojeg nastaje klinasto pismo i sastavlja se mesečev kalendar od 354 dana. Od 3000. do 2500. godine p. n. e. nastaje "Ep o Gilgamešu", najstarije književno delo na svetu, a 2400. godine u drevnom gradu Ebla u Siriji razvija se književnost na lokalnom semitskom jeziku.
Na ovom prostoru su živeli Sumeri, Akađani, Asirci, Vavilonci, prvi civilizovani narodi na svetu. Prostor Sirije nalazi se na razmeđi civilizacija i stoga je redovno kroz istoriju bio poprište sukoba. Ovde su se izmenjivali Feničani, Egipćani, Hetiti, Aramejci, Persijanci, ovde je stigao i Aleksandar Makedonski. Zemlju kasnije osvajaju Rimljani, a bila je prva hristijanizovana pokrajina u carstvu. Kasnije pripada Vizantiji, dok je u 7. veku nisu osvojili Arapi koji šire islam.
Sudbina Palmire
Palmira, antički grad u Siriji, čiji su glavni hram, prema izjavama očevidaca, islamski ekstremisti sravnili sa zemljom, odolevao je vremenu 2000 godina svojim kamenim građevinama i kolonadama. Njeno ime prvi put se pojavilo na ploči iz 19. veka p. n. e. kao stanica za odmor za karavane koji su išli putem svile između Persijskog zaliva i Mediterana. Ali, tek u vreme Rimskog carstva, Palmira je procvetala. Pre rata u Siriji oko 150.000 turista godišnje posećivalo je Palmiru, gradu sa više od 1.000 stubova i nekropolom od 500 grobnica.
U srednjem veku bila je poprište borbi između Vizantije, Arapa, krstaša i Turaka Seldžuka. Od 16. veka zemljom vladaju Turci Osmanlije. Nakon Prvog svetskog rata postaje francuska kolonija, a nezavisna je od 1946.
