Kosovo je nezavisno onoliko koliko to Srbi prihvate
Kosovo i Metohija, šesnaest godina posle zasipanja bombama teritorije SR Jugoslavije, i dalje su u položaju štićenika u "vaspitno-popravnoj ustanovi" i nezavisni su samo onoliko koliko to prihvate Srbi i Srbija.
Uspeli su da za deceniju i po vladavine bezakonja i kriminala donekle stvore konture "nezavisne države Kosovo" koja, uprkos tvrdnjama o dostignutom stepenu demokratije, još zadržava položaj štićenika u vaspitno-popravnoj ustanovi.
Ako je suditi po zahtevima zapadnih diplomata, pritisnutih posledicama pretvaranja "popravno-vaspitne ustanove" u uporište islamskih fundamentalista, te neophodnosti i obaveznosti formiranja specijalnog suda za ratne zločine, jedno je izvesno - da su Kosovo i Metohija nezavisni samo onoliko koliko to Beograd prihvati i u onoj meri u kojoj Srbi prihvate kosovske institucije i odreknu se onih državotvornih, istorijski potvrđenih srpskih institucija.
Čekali slobodu, dočekali teror
Pre 16 godina, u skladu sa Kumanovskim vojno-tehničkim sporazumom, okončana je misija zapadnih zemalja pod nazivom "Milosrdni anđeo" ili 78 dana zasipanja bombama teritorije bivše Jugoslavije.
Putevima iz Albanije i Makedonije na Kosmet ušla je prethodnica zapadnih sila koju je nekoliko časova ranije preduhitrila prethodnica ruske vojske.
General "propast"
Majk Džekson ostao je upamćen po tome što je u njegovom mandatu sa Kosmeta proterano oko 250.000 Srba i nealbanaca, te ubijeno, kidnapovano ili nestalo skoro 2.000 nealbanaca, a porušeno i spaljeno pedesetak crkava i manastira i više hiljada srpskih kuća i domova.
Na prištinkim ulicama ruske vojnike ili oslobodioce sačekalo je, uz hleb i so i povike "Rusija, Rusija!", tridesetak hiljada Srba uverenih da je - kako je to rekao tadašnji predsednik Slobodan Milošević - stigla sloboda.
U kasnim popodnevnim časovima 11. juna prethodnica NATO, koju su činili američki, nemački, italijanski, britanski i francuski vojnici raspoređena je na području pet zona na Kosmetu.
Britanci su zaposeli Prištinu, američki marinci - Gnjilansko pomoravlje, italijanski karabinjeri - region Peći, Nemci - region Prizrena i Francuzi - region Kosovske Mitrovice. Ruski vojnici su zaposeli aerodrom "Slatina" nadomak Kosova Polja.
Istovremeno, ka užoj Srbiji povlačile su se jedinice jugoslovenske vojske, a uz njih hiljade prestravljenih Srba bežeći pred zločinačkim pohodom terorista OVK iz Metohijske kotline.
Britanski general Majk Džekson, komandant mirovnih snaga Kfora, dočekan cvećem rasutim po ulicama Prištine, pojasnio je da je uloga Kfora da nadgleda, kontroliše i, u slučaju potrebe, iznudi poštovanje odredaba vojnog sporazuma iz Kumanova.
Pojasnio je da je cilj Kfora da pomogne Unmik administraciji da se albanske izbeglice vrate kućama, ali je u "pozadini" ciljana meta bila - što pre zauzeti aerodrom "Slatina" i sprečiti da srpska vojska, potpomognuta Rusima iz brigade Sfora iz Republike Srpske, uzvrati na neprestane napade naoružanih hordi terorista na konvoje vojske i policije Srbije.
- Uspeo sam, posle teških pregovora u trouglu Moskva-Vašington-London, i uz saradnju i pomoć ruskog komandanta, da uklopim ruski kontingent u sastav Kfora - objašnjavao je Džekson.
Pročitajte još:
* Ubicama oprostili kasapljenje Srba
* Veterani OVK "drmaju" Balkanom
Kosovsko bure baruta
Situacija na Kosovu i Metohiji i nalozi koji su stizali iz Komande NATO sa potpisom Veslija Klarka - da se po cenu izbijanja trećeg svetskog rata spreče Rusi da zaposednu "Slatinu" i da srpska vojska i policija izvuku naoružanje - pretili su da "kosovsko bure baruta" eksplodira i dovede do rata svetskih razmera.
Džekson se hvali da je odbio Klarkovu naredbu, a ističe, takođe, i učinak u povratku navodno 80.000 prognanih Albanaca.
Ćutao je, kao i prvi čovek Unmika Bernar Kušner, o zločinima koje albanski teroristi čine nad golorukim civilnim srpskim stanovništvom, o trgovini organima i umešanosti "Lekara bez granica" i vođa terorističke OVK u najgnusnije zločine koji su u smrt odveli više od hiljadu i po Srba, a kosmetske urbane sredine očistili od svega što se krstom krstilo s desna na levo.
Šesnaest godina kasnije taj i takav Kfor predstavlja - kako kaže Stevan Vulović, gradonačelnik Zubinog Potoka, jedne od četiri opštine sa severa pokrajine sa većinskim srpskim stanovništvom - jedinu međunarodnu misiju kojoj Srbi koliko-toliko veruju i u nju se uzdaju.
- Bez vojnika Kfora, iako u mizernom broju u odnosu na broj iz 1999. godine, Srbi bi nestali sa prostora Kosmeta - kaže Vulović, uz ocenu da sve ostale misije, poput Unmika i Euleksa, "sviraju po notama" koje ispisuje Priština.
