Atanasije: Raskolnici i fariseji ruše crkvu
Vladika Artemije Radosavljević, privremeno razvlašćeni episkop raško-prizrenski, rekao je u Gračanici 26. februara da prihvata odluku Sinoda o razrešenju iako se sa njom ne slaže i pri tom pozvao na jedinstvo Srpske pravoslavne crkve. Nekoliko dana kasnije u javnosti se pojavilo njegovo pismo srpskom patrijarhu Irineju, datirano na 22. februar, u kojem se navodi da Sinod vodi medijsku kampanju protiv vladike Artemija.
Povodom tog pisma, Informativna služba Eparhije raško-prizrenske saopštila je 8. marta da objavljivanje pisma za koje niko nije znao, "osim onoga koji ga je napisao i onoga koji ga je primio", samo kompromituje lik episkopa Artemija.
"Na pismo vladike Artemija patrijarhu Irineju odgovoriću ličnim pismom razrešenom episkopu, jer ne želim da štetim njegovom ugledu kako to rade njegovi 'branitelji'", poručuje administrator Eparhije raško-prizrenske episkop Atanasije.
Tim povodom, u zvaničnom saopštenju Eparhije raško-prizrenske na adresi www.eparhija-prizren.com, a koje "Vesti-online" prenose u celosti, upozorava se da grupa ljudi, koja se najpre potpisivala kao "duhovna čeda episkopa Artemija", a sada kao "informativna služba Eparhije raško-prizrenske u vreme zatočenja episkopa Artemija", nastavlja "crkvorušiteljski rad".
Saopštenje prenosimo u celosti:
"Odgovor na klevete psevdo-branitelja
"Brane" vladiku od Crkve i Patrijarha
Već danima se nastavlja crkvo-rušiteljski rad grupe ljudi koji su se najpre potpisivali kao "duhovna čeda Episkopa Artemija", da bi sada svoje tekstove potpisivali kao "Informativna služba Eparhije Raško-prizrenske u vreme zatočenja Episkopa Artemija".
Iako je uvek bilo i biće ljudi sektaškog mentaliteta, u ovom slučaju je indikativno što se i dalje nezakonito koristi naziv jedne Eparhije SPC i što se otvoreno nasrće na duhovni i moralni integritet Srpskog Patrijarha i Članova Sv. Arhijerejskog Sinoda, čije se slike objavljuju pod naslovima "Bezakonici“ ili "Sramni Sinod".
Nažalost, ovi revnitelji mržnje, ili kako sami sebe smatraju "braniteljima lika i dela Episkopa Artemija", ne samo da mu ne pomažu, već potvrđuju i najcrnje sumnje da je stvaranjem kulta ličnosti u Eparhiji Raško-prizrenskoj među jednim, manjim brojem monaštva i vernika, godinama izgrađivan potencijal za rušenje ugleda Srpske Pravoslavne Crkve i tako pripreman raskol i to na način kako to čine razne raskolničke i pseudo-pravoslavne grupe kojih ima po celom svetu.
Objavljivanje pisma Episkopa Artemija Njegovoj Svetosti Patrijarhu Irineju, za koje niko nije znao osim onoga koji ga je pisao i onoga koji ga je primio, dok nije objavljeno na stranicama jednog crkvo-rušiteljskog sajta, ponajbolje pokazuje koliko se ovim metodama kompromituje sam lik Epiiskopa Artemija, osim ako će se neko usuditi da optuži samog Patrijarha.
(Na pismo Episkopa Atemija Patrijarhu Irineju odgovoriće Episkop Atanasije, ali samo u ličnom pismu Vladiki, upravo zato što ne želi da mu šteti ugledu, kako to rade njegovi „branitelji“).
U "zaštitu“ Vladike Artemija su stale između ostalog i od Crkve odvojene četiri parohije SPC u Australiji, koje duže vreme šuruju sa raznim raščinjenim sveštenicima i sektašima i seju neslogu među Srbima na tom dalekom kontinentu. Tu su se našli i samozvani "srpski lideri" poput Marka Jakšića, Milana Ivanovića, Dragana Velića i njihovih samo na papiru postojećih „Srpskih nacionalnih veća“ ili „Udruženja opština“, ljudi koji već odavno nikoga ne predstavljaju osim same sebe i koje niko ne može da smeni, jer ih niko nije ni birao.
Eto, i oni obilaze Episkope koje, naravno, u crkvama i ne vide, jer tamo najčešće i ne zalaze, a sve s namerom da ih baš oni kao „upućeni znalci“ upoznaju sa zaverama Pentagona, Vatikana i svih planetarnih sila zla.
Oni na taj način, zasigurno, neće postići ništa što bi stvarno pomoglo Episkopu Artemiju. Tu su i takvi „branitelji“ kao što su razni frustrirani nadri-kanoničari: Željko Žugić, Vladimir Dimitrijević, Rodoljub Lazić, koji verovatno još samo grupici svojih istomišljenika mogu da propovedaju svoja farisejska tumačenja Otačkih učenja i Svetih Kanona, nesrećni ljudi koji identitet grade u sukobu sa Crkvom i svojim Episkopima, a ne u izgradnji Liturgijske Sabornosti u svojim parohijama i eparhijama.
Kada se sabere cela slika tih vajnih "branitelja" Pravoslavlja, Kanona i samog Vladike Artemija, na kraju se sasvim legitimno postavlja pitanje: Gde je tu Crkva i blagočešće Pravoslavlje? Da li je na strani razularenih psevdo-zilota, koji psuju kao kočijaši noseći slike Episkopa Artemija; na strani Peđe Subotičkog koji sedi u zatvoru i Simeona Vilovskog koji beži od pravde i gneva opljačkane sirotinje kosovske; na strani virtuelnih „narodnih lidera“; neostvarenih teoloških "genija", koji ne stigoše ni teologiju da završe, ali stižu da Episkope uče veri; raznih lovaca u mutnom, koji o svemu govore više osim o Hristu, o životu u Hristu i spasenju u Crkvi kao Telu Hristovom; ili je pak istina tamo gde je Patrijarh, kao čuvar sabornog identiteta Crkve, sa najuglednijim episkopima srpskim, profesorima bogoslovlja, i monaštvom duhovno najstabilnijih srpskih manastira.
Na čitaocu ovih redova ostaje da prosudi. Verovatno i sam Vladika Artemije može na kraju da kaže: "Teško meni od ovakvih branitelja".
Iz kancelarije Informativne službe
Eparhije Raško-prizrenske i Kosovsko-metohijske
Prizren-Gračanica, 8. mart 2010. god.
