Godišnjica masakra na Koranskom mostu
Sutra se obeležava 27 godina od jednog od najmonstruoznijih zločina na početku raspada SFRJ - masakru rezervista JNA na Koranskom mostu u Karlovcu.
Tog 21. septembra 1991, pripadnici MUP Hrvatske i Zbora narodne garde zaustavili su ispred tog mosta dva vojna kamiona sa redovnom vojskom i rezervistima koja se iz kasarne "Mekušje" prebacivala u kasarnu "Logorište".
Kada su se vojnici predali, jedna grupa, mahom pripadnika JNA je odvedena u policijsku stanicu u Karlovcu, a rezervisti uglavnom iz kordunaškog sela Krnjak, pešice su odvedeni na most.
- Veoma brzo su se pojavila uniformisana lica sa fantomkama i započela "krvavi pir" - objašnjava Savo Štrbac, direktor Veritasa.
Trinaestorica rezervista je ubijeno iz vatrenog oružja, a nekolicina su preklana.
- Samo trojica, od kojih jedan sa teškim povredama, uspela su da se spasu skokom s mosta. Četvrti se u toku noći, takođe sa teškim povredama, iskobeljao ispod mrtvih saboraca - navodi Štrbac.
Zbog ovog zločina, maja 1992. godine hrvatsko pravosuđe je pokrenulo istragu, ali protiv samo jednog hrvatskog specijalca - Mihajla Miše Hrastova. Dvadeset tri godine kasnie, presudom Vrhovnog suda Hrvatske on je osuđen na četiri godine zatvora zbog krivičnog dela protiv čovečnosti i međunarodnog prava - protupravnim ubijanjem i ranjavanjem neprijatelja.
- Hrvatsko pravosuđe se u te 23 godine "proslavilo" s ukupno sedam presuda istom čoveku za isto krivično delo, da bi ga na kraju ipak proglasilo zločincem, paralelno od njega praveći i žrtvu. Izrečena kazna se jedino može protumačiti kao nagrada ubici zato što je preuzeo odgovornost sa cele jedinice priznajući na sudu da je sam pobio rezerviste i to - u nužnoj odbrani. E to mu nisu poverovali ni Vrhovni ni Ustavni sud Hrvatske - kaže Štrbac i upozorava da iako je na tom suđenju utvrđeno da je pucano najmanje iz dva različita oružja, hrvatsko tužilaštvo se dalje ne oglašava po pitanju eventualnog proširenja istrage.
Umesto toga, Hrastov je izašao iz zatvora 14 meseci ranije, a Stambena komisija Ministarstva branitelja Vlade Hrvatske ubrzo mu je odobrila stambeni kredit u iznosu od 12. 200 evra uz obrazloženje da ga je zaslužio zato što je "branio i obranio Republiku Hrvatsku unutar međunarodno priznatih granica od oružane agresije koju je izvršila Srbija, Crna Gora i Jugoslavenska narodna armija s oružanom pobunom dijela srpskog pučanstva u Republici Hrvatskoj".
