Turci pokreću sat
Stara Sahat kula, drevni simbol stare Podgorice, jedna od retkih građevina (pored isto tako drevne crkve Sveti Đorđe pod Goricom i obližnje zgrade gimnazije) koja je preživela pakao savezničkog bombardovanja grada na obalama Morače i Ribnice 1944. godine, čiji je sat nedavno stao i zvono zaćutalo nakon tri i po veka, opet će, već početkom avgusta ove godine, blesnuti u starom sjaju.
Za ovu neobičnu, toliko puta opevanu građevinu, živi beleg arhitekture Otomanske carevine, nemi svedok veoma burne, troipovekovne istorije Podgorice, prvorazredni spomenik kulture koji je godinama čamio, oronuo i gotovo zaboravljen, nedavno se zainteresovala turska Agencija za međunarodnu saradnju TIKA i odlučila da joj vrati život i stari sjaj.
Za sanaciju drvo i kamen
- Sahat kula će biti sanirana i pored nje će biti uređen i Trg Bećir-bega Osmanagića - kaže Ahmet Altun koordinator u ovoj turskoj agenciji. - To podrazumeva uređenje zelenih površina, postavljanje klupa, rasvete... Radovi će trajati najviše 120 dana i koštaće 400.000 evra, a cilj nam je da sve završimo pre kraja leta, odnosno da već ovog leta damo mogućnost Podgoričanima i njihovim gostima da uživaju na trgu uz jeku zvona sa Sahat kule. Nema nikakve sumnje: ovo će ponovo biti jedno od najposećenijih mesta u gradu - veruje Altun.
Vešala
Pored nebrojenih drugih događaja, Sahat-kula u Podgorici pamti i grozomornu osvetu Turaka Bratnožićima, "osumnjičenim" da su pomogli Rovčanima da spasu Kuče zatočene u pećini u kanjone Male rijeke nakon velike pohare koju je Mehmed-paša Bušatlija izveo nad ovim ratobornim i nepokornim plemenom 1874. godine.
Turci su na prevaru domamili u Podgoricu četvoricu biranih Bratonožića, popa Maška i brata mu Asana Šćepanova Toškovića, Radoja Premovića i Radovana Spahijina Pavićevića, i obesili ih na trgu pored Sahat kule.
Što se tiče radova na samoj Sahat kuli, Magdalena Radunović, konzervator i restaurator iz Muzeja i galerija Podgorice, objašnjava da će ona i nakon sanacije zadržati autentičnost, baš kao i trg i ceo prostor oko nje, a za sanaciju će biti upotrebljeni isključivo drvo i kamen.
- Unutar Sahat kule imamo četiri etaže sa drvenim stepeništem koje je sada dosta rizično i zato do sada nismo ni dozvoljavali posetu. Nakon ovih radova ljudi će moći selektivno i u ograničenom broju da se penju i kulu razgledaju iznutra, odnosno Podgoricu razgledaju sa kule. Na trećoj etaži imamo značajan deo kulturnog dobra, a to su stari satni mehanizam i zvono koje ćemo konzervirati - objašnjava Radunovićka.
Budila Starovarošane
Izvođač radova je Star haus Venecija, odnosno njihovo predstavništvo za Crnu Goru, a inženjer Andrea Angrizani veruje da će radovi biti završeni u roku.
Pored toga što je brojala sate i budila Starovarošane, opominjala pred zoru mamurne meraklije i noćobdije po starovaroškim krčmama i hanovima da je vreme da krenu kući, Sahat kula je dugo bila i neosvojiva tvrđava za sve one koji bi krenuli na Podgoricu. Građevina, kvadratnog temelja, visoka više od 20 metara, zidana je uglavnom lomljenim ili tek grubo klesanim kamenom, sa krečnim malterom, koji je, po svoj prilici, kao i na svim drugim važnijim građevinama koje su iz tih vremena dotrajale do naših, "betonskih" dana, mešan i pravljen sa jajima. To je malteru davalo izuzetno dobru vezivnu moć, čvrstinu, postojanost i neograničenu trajnost.
Jedna od četiri u Crnoj Gori
Stara Sahat kula u Podgorici je tek jedna od četiri takve, gotovo identične, sačuvane u Crnoj Gori.
Do naših dana su dotrajale takve kule i u Baru, Ulcinju i Pljevljima, svojevremeno, sve do 1879. godine i konačnog oslobođenja Crne Gore od Turaka, najznačajnijim turskim postojbinama i utvrđenjima u Crnoj Gori.
Sazidana 1667. godine
Inače, u starim, požutelim hronikama Podgorice piše da su osmanlijski zavojevači zagospodarili Podgoricom 1474. godine, osnovali varoš i utvrdili se na levoj obali Ribnice, na ušću rečice u Moraču. Sahat kulu je sazidao vezir Hadži Hafiz - paša Osmanagić 1667. godine. On je, vele hroničari, sat nabavio u Italiji, a odjek njegovog zvona se čuo čak i do Kuča i Pipera, uvek kivnih i zavađenih sa podgoričkim Turcima.
