Udari crvenog vetra: Erizipel, zaboravljena bolest
Osećate groznicu, malaksali ste i mori vas mučnina. Prva pomisao je da ste "zapatili" virus. Ipak, sutradan na cevanici ugledate misterioznu crvenu mrlju. Svrab i bol vam opsedaju čitavu nogu. Opet vam kroz glavu prolaze misli da vas je ujeo pauk, ili da ste dobili alergijsku reakciju. Kad fleka postaje krvavija a bol se iz sata u sat pogoršava, odlazite kod lekara. Dijagnoza je zabrinjavajuća: crveni vetar.
Uslovna reakcija ljudi jeste da odu na internet i na Guglu pretraže nešto o ovom stanju. Erizipel, poznatiji kao crveni vetar, jeste zarazno infektivno kožno oboljenje koje je kosilo narod još u 19. veku. Crveni vetar prouzrokuje bakterija iz familije streptokoka (grupe A), koja u kožu dospeva kroz male povrede epitela. Dovoljno je da čovek dođe u kontakt sa obolelim i da dodirne deo tela na kome ima nevidljivu ogrebotinu i može da se zarazi. Inkubacija traje nekoliko dana.
S pojavom penicilina koji mu je glavni neprijatelj ova boljka nije smrtonosna. Ako se terapija antibioticima ne započne na vreme, crvene mrlje mogu da se prošire, stvore plikovi koji ispucaju i deluju zastrašujuće, pored toga što su bolne. Teže infekcije i ove širenje ove infekcije na druge organe je takođe posledica neadekvatnog lečenja.
Postoji nekoliko oblika ovog oboljenja. Atenuirani erizipel ima ograničeno širenje crvenih mrlja (lezija) i manje opštih smetnji kao što su glavobolja ili mučnina. Migrirajući kao što mu ime govori može da se "šeta" po koži. Uglavnom ga prati temperatura koja ide do 40 stepeni. Recidivirajući crveni vetar karakteriše stvaranje novih u određenim vremenskim razmacima, nakon prvobitnog izlečenja.
Povišen broj leukocita
Ova kožna neman može da se otkrije putem krvi i urina. Ako pored bolnih crvenih mrlja po telu kod pacijenta testovi pokažu povećan broj leukocita, povišen nivo CRP
(C -reaktivnog proteina) i pozitivan bakteriogram, crveni vetar je neminovno prisutan.
