Izvori zdravlja i dugovečnosti (3): Most okićen katancima ljubavi
Najstarija građevina u Vrnjačkoj Banji je Hram rođenja Presvete Bogorodice iz vremena vladavine Miloša Obrenovića, a u okolini banje nalaze se manastiri Žiča, Studenica, Ljubostinja i Stubal koji čuvaju uspomenu na slavnu srednjovekovnu istoriju Srbije i dinastiju Nemanjića.
Iz doba pre Prvog svetskog rata ostala je zapamćena i jedna romansa, ljubav oficira Relje i učiteljice Nade, a most na kom su se oni sastajali nazvan je Most ljubavi. Sada je to mesto na kom devojke i mladići koji žele da sačuvaju svoju ljubav dolaze i kače katance potpisane njihovim imenima, a ključeve bacaju u reku.
Ovaj običaj započet je još prvih decenija 20. veka kao uspomena na nesrećnu Nadu, koju je Relja ostavio jer se tokom rata zaljubio u Grkinju. Nada je, kaže predanje, umrla od tuge i bola za svojim oficirom. Njihovu ljubav i Most ljubavi opevala je i pesnikinja Desanka Maksimović u pesmi "Molitva za ljubav".
Od Mosta ljubavi pa duž cele Vrnjačke reke prostire se čuveni Banjski park. Građen je još od 1888. godine i više puta preuređivan, rastući i razvijajući se. Šetalište dugačko dva kilometara koje je zaštićeno lipovim drvećem, japanski vrt koji dočarava vegetaciju i način života u Japanu, nisko ukrasno rastinje, ali i skulpture domaćih i stranih autora čine ovaj park simbolom Vrnjačke Banje.
Najviše posetilaca, i domaćih i stranih, danas dolazi u Banju tokom Vrnjačkog karnevala. Tada, sredinom jula, priređuju se maskenbali, festivali, izložbe, koncerti, pozorišne predstave i sportski događaji, a u spomen osnivanja Društva kiselo vruće vode koje je i osnovalo banju u Vrnjcima. Središnji događaj je međunarodna karnevalska povorka.
Muzej u zamku
Zavičajni muzej je otkupljen od porodice Belimarković 1968. godine kako bi postao kulturno blago. Do tada su u njemu živeli naslednici čuvenog generala Jovana Belimarkovića, koji je krajem 19. veka prvi otkrio lepote Vrnjačke Banje i tu sagradio letnjikovac, poznat kao Zamak Belimarković. Spomen soba đenerala Belimarkovića je takođe stalna postavka Zavičajnog muzeja. U njoj se nalaze svedočanstva života Srbije s druge polovine 19. veka, pa sve do 60-ih godina 20. veka.