Amanet pesnika
Trebinjac Jovan Dučić, jedan od najvećih srpskih pesnika i diplomata, sahranjen je u crkvi Blagoveštenja, poznatijoj kao hercegovačka Gračanica. Hram se nalazi na brdu Crkvini kod Trebinja. To je treća kopija Gračanice sa Kosova. Nekada se na mestu današnjeg manastira nalazila crkva Svetog Mihajla, koja je, baš kao i Gračanica, bila zadužbina kralja Milutina iz 14. veka.
Hercegovačka Gračanica je podignuta 2000. kao izvršenje poslednje želje iz Dučićevog testamenta. Njegovi posmrtni ostaci preneti su iz Amerike i sahranjeni u kripti manastirske crkve.
Motivi koji ukrašavaju pod ove Gračanice preuzeti su iz Prizrenskog patosa koji je krasio pod manastira Svetih arhangela kod Prizrena, zadužbine cara Dušana, unuka Milutinovog. Spomen-kompleks hercegovačke Gračanice čine Bogorodičina crkva sa zvonikom, vladičanski dvor, biblioteka, amfiteatar, galerija, sala za svečanosti, česma i letnja bašta.
Ovaj hram je postavljen tako da se može videti sa svake tačke u Trebinju, a sa brda Crkvina pruža se pogled na celi grad. Crkva je građena u vizantijskom stilu, podignuta je na 16 stubova, a jedan je naslonjen na kamen donesen iz Gračanice sa Kosova. Predanje kaže da kamen koji se prenosi sa ognjišta unosi duh stare kuće u novu.
Vladičanski dvor poseduje i galeriju ikona sa ikonopisačkom radionicom, knjižaru, kao i prostor predviđen za likovne izložbe i projekcije, i u njemu se održavaju i književne večeri. Amfiteatar na Crkvini važi za jednu od najlepših pozornica u Bosni i Hercegovini. U njemu se, takođe, održavaju razne svečanosti, pozorišne predstave, folklorni nastupi, koncerti, pružajući posetiocima naročiti doživljaj, panoramski pogled koji se pruža sa visine na grad i okolna brda.
Od učitelja do diplomateRođen 1871. godine u trgovačkoj porodici u Trebinju, Jovan Dučić je najpre učiteljevao po Bosni i Hercegovini, sve dok ga iz Bijeljine nisu proterale austrougarske vlasti zbog rodoljubivih pesama. Potom je proveo skoro deset godina u inostranstvu, najviše u Ženevi i Parizu, završio studije prava i otišao u Srbiju. Od 1910. je u diplomatskoj službi, radio je u Carigradu, Sofiji, Rimu, Madridu, Kairu, a 1937. postavljen je za ambasadora u Bukureštu. Bio je član Srpske kraljevske akademije. Uoči nemačke okupacije Jugoslavije obreo se 1941. u američkom gradu Geri, u Indijani. Od tada do smrti vodio je organizaciju Srpska narodna odbrana. Umro je 1943. godine. Poslednja želja da počiva u svom Trebinju ispunjena mu je 2000. godine. |