Zagreb ne priznaje zločine nad Srbima (4): Zlotvor sa političkom zaštitom
Nakon pritisaka Evropske unije, pre tri godine, pred Županijskim sudom u Zagrebu Merčepu je započelo suđenje, ali za ubistva Srba u Pakračkoj poljani i Zagrebu, u jesen 1991. godine.
Jula ove godine, međutim, izmenjena je optužnica koja Merčepa sada tereti za to što nije sprečio privođenja, mučenja i ubijanja civila u ovim mestima.
Drago Hedl, hrvatski novinar, u više navrata je pisao o zločinima Merčepa u Vukovaru, ali očigledno bez rezultata.
U tekstu "Više od (domovinskog) rata" Hedl tvrdi da su samo fajlovi pristigli iz Haškog tribunala koji Merčepa terete za zločine nad srpskim civilima u Vukovaru teški 14.000 stranica.
On podseća da je 2000. godine, odmah nakon što je HDZ izgubio izbore, tadašnjem ministru unutrašnjih poslova Šimi Lučini stigla anonimna predstavka "Zabrinutih građana Vukovara" u kojoj su opisane likvidacije srpskih civila čiji su leševi potom bačeni u Dunav.
Pokrenuta istraga je ubrzo obustavljena zato što su svi spisi navodno nestali. Međutim, Hedl navodi da sačuvani dokumenti jasno pokazuju da je kompletan hrvatski politički, vojni i policijski vrh najkasnije do 18. avgusta 1991. godine znao šta se događa u Vukovaru.
Zagreb ne priznaje zločine nad Srbima:
1. Ubice Srba šetaju Vukovarom
"Poverenik hrvatske vlade za grad Vukovar, Marin Vidić Bili, koji je nakon što se u Vukovaru raspala vlast obavljajući svojevrsnu ulogu ratnog gradonačelnika, uputio je dramatično pismo Franji Tuđmanu i tadašnjem premijeru Franji Gregoriću, te ministrima odbrane i unutrašnjih poslova, kao i čelnicima najjačih opozicijskih stranaka. Marin Vidić Bili upozoravao je hrvatski državni vrh kako se Merčep u Vukovaru okružio 'ljudima sumnjivih moralnih i stručnih kvaliteta, bivšim kriminalcima' koji su 'preuzeli apsolutni nadzor nad svim u Opštini Vukovar'", navodi Hedl, dodajući da su te grupe ljude presretale i privodile na ulici, radnim mestima, bolničkim dežurstvima, u domovima.
Mučeni i bačeni u Dunav
Većina uhapšenih Srba bila je ispitivana u podrumu zgrade Teritorijalne obrane, preko puta poznatog dvorca grofa Elca.
"Neki su odvođeni i u Klub dizača tegova, nadomak ušća Vuke u Dunav. Mnogi od njih onde su ubijeni i bačeni u Dunav, a postoje svedočenja da su egzekucije obavljane na još dve lokacije - nekoliko kilometara nizvodno, kod stare klanice i nekad omiljenog vukovarskog izletišta na Vučedolu", napisao je Hedl.