Srpska svetinja napravljena od oružja i municije
Najstariju srpsku crkvu koja ima bolnu istoriju krase lusteri napravljeni od puščanih i pištoljskih metaka, topovske municije, srpskih oficirskih sablji i delova vojničkih sanduka
Nekada barutni magacin, Crkva Ružica, najstarija svetinja u Beogradu i najinteresantnija bogomolja, ima unikatne lustere.
Ovi magični lusteri - Polijelej privlače posebnu pažnju crkve, koja se “krije” u zidinama Kalemgdana, napravljeni su od puščanih i pištoljskih metaka, srpskih oficirskih sablji, topovske municije i delova vojničkih sanduka.
Delo je stručnjaka nekadašnjeg Vojnog zavoda iz Kragujevca.
Izgled i značenje ovih lustera više puta su pogrešno tumačeni, međutim, njihova simbolika je isključivo vezana za Prvi svetski rat.
- Polijelej označava “svetla sa puno ulja”, a to nas vraća na simboliku kandila - objašnjava otac Duško.
- Kandilo palimo radi svog molitvenog i duhovnog uznošaja. Ta svetlost i molitvene suze koje stalno kaplju na oružje potrebni su da svetle sa porukom da više nikad ne bude takvog bezumlja kakav je bio Prvi svetski rat - svojevremeno je medijima objasnio jedan od starešina crkve Ružice, otac Duško Jovičić.
Otkud baš da luster bude od metaka i druge municije?
Bogorodičina crkva Ružica, naime, u 18. veku bila je barutni magacin, koji je od 1867. do 1869. godine pretvoren u vojnu crkvu.
Porušena je tokom Prvog svetskog rata, a obnova je završena 11. oktobra 1925. godine.
Prilikom ove obnove napravljene su i dve statue, koje su izlivene od topovskih čaura.
Jedna predstavlja kopljanika cara Dušana, a druga pešadinca iz Balkanskih ratova.
Sve do danas, istorija nije uspela da pruži odgovore na pitanje ko je i kada sagradio crkvu Ružicu.
