Dedovina na uglju u Nemačkoj
Na ulazu u selo još stoji tabla sa njegovim imenom, ali je ime skoro sve što je ostalo od ovog sela u zapadnoj Nemačkoj. Na skoro svim kućama su spuštene roletne, preko vrata su zakucane daske, trava je je već dostigla prozore. U selu Imerat nekad je živelo 1.200 stanovnika, a danas u njemu nema nikog. Čak su preseljeni i pokojnici sa starog seoskog groblja u mesto koje je izgrađeno 12 kilometara od Imerata, a zove se Novi Imerat.
Do 2014. svi su morali da napuste staro selo jer su tad pristigli buldožeri. Naime, ispod sela se nalazi dragoceni mrki ugalj i sistemi za iskopavanje su stigli do prvih kuća. Dosad je energetski koncern RWE progutao 15 sela. Prema procenama stručnjaka na tom području ima još mrkog uglja, koji bi se iskopavao do 2045. godine, ali će do tada više od 30.000 ljudi iz 80 naselja morati u nove domove. Energetski koncern RWE otkupio je kompletno područje zajedno sa kućama i imanjima da bi mogao nastaviti da iskopava ugalj.
Mesto za okupljanje
Novo naselje je prostrano, ali jednoobrazno i nekako dosadno. Prethodno selo je imalo istoriju, a novo je nema. U selu Imeratu postojala je velika novormanička bazilika sa dva tornja koju su zvali katedrala Imerata. U novom selu nema ni crkve, već jedna zgrada za okupljanje meštana.
Neki stariji stanovnici Imerata nisu se dali i upustili su se u pravnu bitku sa energetskim koncernom, ali je ona bila unapred izgubljena. Sud je 2007. presudio da je preseljenje u skladu sa javnim interesima, i da se meštanima može oduzeti imovina i dati im druga. Građanima se nije dopalo ni to što je koncern ljudima dao gotove kuće. Za napuštanje dedovine dobili su odštetu, koliko god se evrima može proceniti zavičaj.
