Kuda ide hrišćanstvo (3): Nije crkva evroatlantska integracija
Kad se pomene ekumenizam i svehrišćansko ujedinjenje, mnogim srpskim vernicima, ali i određenom broju sveštenika otvaraju se brojna pitanja.
Među prvima je razlika u kalendarima, zatim post, papski primat, različitost u verskim učenjima, način služenja liturgije i nastojanja da se definitivno otvori oltarski prostor kao u rimokatoličkim bogomoljama.
Pravi hrišćaniUprkos protivnicima ekumenskog dijaloga među nekim grupama srpskih vernika i sveštenika, zapadne hrišćanske crkve pomagale su eparhijama SPC u rasejanju, naročito u Evropi, kad im je bilo najpotrebnije. |
Uprkos brojnim negodovanjima u SPC, između ostalog, počinju da se skidaju dveri s oltara i da se bogosluži uz glasno čitanje pojedinih molitvi koje su se nekad izgovarale šapatom.
Pojedini episkopi tvrde da se tako radilo u ranoj, jedinstvenoj hrišćanskoj crkvi i da tada nije bilo ikonostasa pred oltarom, a drugi insistiraju da se treba držati ustaljene viševekovne tradicije u srpskoj crkvi.
Zbog ovih različitosti u više navrata izbijali su verbalni i fizički sukobi u samim crkvama, ali i javne polemike između vladika Jefrema Milutinovića i Atanasija Jevtića.
Vladika šabački Lavrentije ponavlja da je Crkva živi organizam koji se razvija, ali i da u njoj ima "stvari koje je Hristos postavio", da one "ne podležu promenama i prilagođavanjima vremenu".
- Što su god ljudi u religiju unosili da bi je prilagodili svom vremenu, tu postoji mogućnost da se i mi prilagođavamo.
Sveti arhijerejski sabor doneo je odluku da se vrše promene, ali to ne može da učini vladika ili sveštenik, nego to mora Sveti arhijerejski sabor. Mi smo osnovali komisiju koja će se baviti ovim promenama. Imamo slučajeve da pojedinac neće da usvoji stav Crkve nego misli da je ono što on smatra ispravnije. To već nije zdravo - pojašnjava vladika Lavrentije.
Da ove dileme nisu bezazlene, svedoči i Rezolucija s ovogodišnje Skupštine srpske pravoslavne eparhije kanadske, u kojoj se ističe da se i tamo s dubokom zabrinutošću prate zbivanja u SPC.
Zato usrdno mole duhovne vođe da se "rukovođeni mudrošću predaka naših ne povode razlozima i argumentima carstva zemaljskoga, da se uzdrže od bilo kakvih ishitrenih i samovoljnih koraka i opita". Od crkvenih vođa se očekuje da budu uzori u poštovanju crkvenog reda i poretka i da se "ne trči u ekumenske vode evroatlantskih integracija".
Pročitajte još: |
Sutra: Kuda ide hrišćanstvo (4): Hristova vera je iznad nacije
