Operacija "Dropšot": Kako su SAD imale u planu da unište pola Evrope i Kinu
Vlasti SAD su nakon Drugog svetskog rata nameravale da pokrenu plan "Dropšot" i bace 300 nuklearnih i 29.000 konvencionalnih bombi na SSSR i tadašnje zemlje istočnog saveza kako bi ih potpuno uništile, pokazuju podaci iz američkih arhiva.
U tim napadima poginulo bi, prema procenama, do 60 miliona ljudi i bilo bi uništeno 85 odsto industrijskog potencijala.
SAD su nakon rata jedine imale nuklearno oružje, koje su i upotrebile u napadima na Hirošimu i Nagasaki.
Truman odobrio dokument o nuklearnom delovanju
U septembru 1948. godine tadašnji američki predsednik Hari Truman odobrio je dokument Saveta za nacionalnu bezbednost o "Politici nuklearnog rata", u kojem piše da bi SAD trebalo da budu spremne na "brzo i efikasno korišćenje svih mogućih sredstava, uključujući nuklearno oružje, u interesu nacionalne bezbednosti".
General Kurtis Le Mej, koji je predvodio "strateško bombardovanje Japana", uključujući nuklearno bombardovanje Hirošime i Nagasakija, predložio je pokretanje kompletnog nuklearnog inventara u SAD protiv 70 sovjetskih gradova i metropola Istočne Evrope u periodu od 30 dana.
Godine 1949. osmišljen je plan "Dropšot", koji je predviđao da SAD napadnu Sovjetski Savez i bace više od 300 nuklearnih i 20.000 tona konvencionalnih bombi na 200 ciljeva u 100 naseljenih mesta, uključujući i Moskvu i Lenjingrad (danas Sankt Peterburg), prenosi "Ruska reč".
Popis ciljeva sadrži 1.200 gradova, od Istočne Nemačke na zapadu do Kine na istoku. Moskva se nalazila na vrhu popisa sa 179 ciljeva, uključujući i Crveni trg, dok je za Lenjingrad planirano 145 bombi.
Moć nuklearnog oružja SAD kretala se između 1,7 i 9 megatona - radi poređenja bomba "Litl boj" (Mali dečak), bačena na Hirošimu 6. avgusta 1945. godine, iznosila je oko 0,013-0,018 megatona.
Istočni Berlin, kao i Varšava i Budimpešta bili su na popisu, zajedno sa drugim gradovima koji se nalaze izvan sovjetskih granica, i imali su 91 označenu metu.
Između 75 i 100, od 300 nuklearnih bombi, trebalo je da sasvim unište svu sovjetsku borbenu avijaciju.
Plan "Kategorija 275", koji se može videti u američkoj Arhivi za nacionalnu bezbednost, predviđao je da će tokom američkog napada poginuti oko 60 miliona ljudi.
Ukoliko bi SSSR odbio da se preda nakon razornog napada, SAD bi nastavile bombardovanje urbanih i industrijskih područja do potpunog uništenja.
Planovi prevazilazili uništenje SSSR-a
Američki planovi išli su i dalje od Rusije. Peking je bio na listi "top 20" sa 23 područja predviđena za uništenje.
Prema knjizi "Operacija Treći svetski rat: Tajni američki plan za rat sa Sovjetskim Savezom" Entonija Braundurantea, jedina prepreka na putu ovog nuklearnog napada bio je - manjak nuklearnih bombi.
Međutim, svi planovi pali su u vodu nakon što je SSSR uspešno testirao svoju nuklearnu bombu 29. avgusta 1949. godine.
Kako se navodi u knjizi, taj događaj je potresao američke političke i vojne krugove, koji su verovali da će njihov nuklearni monopol potrajati mnogo duže.
