Srećan vam povratak Krima, braćo!
Stanovnici Krima u čevtrtak slave dve godine od donošenja referendumske odluke da se otcepe od Ukrajine i pripoje Rusiji. Pa neka vam je srećan povratak svojim korenima, braćo Rusi!
Na referendumu održanom 16. marta 2014. godine više od 95 odsto stanovnika Krima, gde živi dva miliona ljudi, podržalo je pripajanje Rusiji. Kao povod za referendum je poslužio nezakoniti državni prevrat i smena vlasti u Ukrajini.
Rusija je priznala odluku stanovnika Krima, ali ne i Zapad. Posle referenduma su neobeležene ruske trupe sa vojnim vozilima ušle u Krim i preuzele vlast od građana koji nisu pružali nikakav otpor.
Kako je Krim završio u Ukrajini
Nikita Hruščov je 1954. godine doneo odluku da preda Krim Ukrajinskoj Sovjetskoj Republici, pravdajući ovu odluku teritorijalnom bliskošću i kompatabilnom ekonomijom.
Krim prvi put postaje deo ruske države nakon rusko-turskog rata 1768–1774. godine. U to vreme u Tavriji se grade dva grada-tvrđave, Semfiropolj i Sevastopolj, razvija se ribolov i industrija soli, vinogradarstvo. Krim je postao najpopularnija banja kako ruske aristokratije, tako i običnih ljudi. Početkom 19. veka ostrvo je činilo 1.400 sela i sedam gradova: Alušta, Kerč, Simferopolj, Feodosija, Sevastopolj, Evpatorija i Jalta.
Još 1834. godine dominantno stanovništvo na Krimu bili su Tatari, ali je nakon krimskog rata doneta odluka o postepenom raseljavanju. Tokom građanskog rata (od Oktobarske revolucije do 1923. godine) vlast na Krimu se menjala između "belih" i "crvenih".
U novembru 1917. godine bila je proglašena Krimska Narodna Republika, ali je već kroz godinu dana, u januaru 1918, nakon što je na Krimu uspostavljena Sovjetska vlast, ona prestala da postoji. Čitav mart i april 1918. godine Krim je ulazio u sastav RSFSR-a kao Sovjetska Socijalistička Republika Tavrida.
Nemci likvidirali sovjetsku vlast
Uz podršku tatarske milicije i dela "belogardejaca", nemačka vojska je upala aprila 1918. godine u Republiku i likvidirala sovjetsku vlast. Nekoliko meseci, do novembra te godine, poluostrvo se nalazilo pod nemačkom okupacijom. Nakon toga bila je formirana Krimska pokrajinska vlada, koja je trajala od 15. novembra 1918. godine do 11. aprila 1919. godine.
Od aprila do juna 1919. godine Krim ponovo ulazi u sastav SSSR-a kao Krimska Sovjetska Socijalistička Republika. Međutim, već od 1. juna 1919. godine do 20. novembra 1919, Krim se našao pod vlašću Oružanih snaga juga Rusije Antona Denikina i Ruske armije barona Petra Vrangela. Crvena armija je 1920. godine zauzela Krim i izvršila masakar na poluostrvu, ubivši oko 120.000 ljudi.
Nakon građanskog rata na Krimu u kojem su osim "crvenih" i "belih" učestvovali i Francuzi i Englezi, sovjetske vlasti su donele radikalnu odluku bez presedana - preseliti krimske Tatare u Sibir, a na njihovo mesto naseliti Ruse. Veliki otadžbinski rat je ozbiljno zaoštrio međunacionalne odnose na Krimu. Zbog saradnje sa nacistima, 1944. godine sa Krima su iseljeni ne samo veliki broj Tatara, već i Nemci, Bugari i Grci.
