Gaze stazom patrijarha Pavla

Jedna od najpoznatijih srpskih prosvetnih ustanova SPC konačno ima đake svakog razreda. U prizrensku Bogosloviju "Sveti Kirilo i Metodije" u školske klupe sela je peta generacija bogoslova, upisanih nakon što se posle 12 godina izbeglištva, 2011. godine, škola vratila u svoje sedište.

A. Čukić

I Patrijarh Pavle bio predavač i učenik Bogoslovije

U đačkim klupama ukupno sedi 56 dečaka, koji će tokom školovanja i fizički, psihički i duhovno stasati, a krajem godine maturiraće prva generacija od devetorice bogoslova.

Obišli Dušanov grob

I ove godine, nastava je počela prizivanjem Svetog duha, liturgijom u crkvi Svetog Đorđa i obilaskom groba cara Dušana u manastiru Svetih arhangela.

Okupljenim bogoslovima kraj spomenika "silnog oklopnika bez mane i straha", cara Dušana, otac Andrej, prorektor prizrenske Bogoslovije, poručio je:

- Biti bogoslov i kandidat za sveštenika velika je i uzvišena čast i odgovornost. Služenje Bogu po predanju crkvenom je najodgovornije, ali mi imamo blagodet Božju kojom i opstajemo, kao što je to car Dušan u 14. veku podigao ovu zadužbinu za svoje potomke. Ona je rušena, ali se i dalje obnavlja kao što se obnavlja i naša Bogoslovija. Blagodeti Božjom Bogoslovija od ove godine radi punim kapacitetom. To je veliki uspeh za sve nas, jer kada smo 2011. počeli da obnavljamo ovu školu, nismo znali hoće li se naš trud isplatiti - zaključio je on.

Prorektor Bogoslovije podvlači i da je veliki podvig dolazak učenika u školu koju su pohađali i u njoj predavali poznati duhovnici SPC, među kojima i upokojeni srpski patrijarh Pavle.
U prvi razred ove godine krenula su dvanaestorica dečaka, a u Prizren su došli iz svih krajeva. Najviše ih je iz Eparhije raško-prizrenske, ali ih ima iz Kruševca, Bosne i Hercegovine, Crne Gore.

Dimitrije Božović, star 15 godina, kaže da ga je oduvek vodila želja da postane bogoslužitelj.

Dimitrijevi koreni

- Dodatna motivacija da upišem ovu školu mi je bila ta što moji koreni vuku sa Kosova i Metohije. Do sada, nisam imao priliku da dođem u zavičaj mojih roditelja - priča mladić čija je porodica izbegla iz Peći i danas kao raseljena lica žive u Pančevu.

Godinu dana stariji Marko Striković iz Ostrožnice ističe da mu se Prizren dopao odmah, i da nijednog trenutka nije razmišljao o strahu.

- Bilo mi je malo teško jer su se moji roditelji brinuli. Međutim, kada su shvatili da sam zadovoljan, da ne osećam strah i kod njih je zabrinutost prestala. To mi je pomoglo da budem rasterećen i da mogu u potpunosti da se posvetim učenju - priča Marko.

Godine za pamćenje

Dečak koji je odrastao u Osojanu, na Kosmetu, Miloš Popović, ističe da je jedva dočekao početak škole.

- Pet godina provedenih u Bogosloviji pamtiću čitav život. Ovde sam porastao, ali pre svega shvatio i naučio o životu crkve i životu sveštenika - priča budući maturant, 19-godišnji Vuksan Kostić iz sela Bostan kod Novog Brda na KiM.

Đake će podučavati desetorica profesora. Mladi profesor Velimir Mihailović iz Topole je sa suprugom došao u Prizren. On se odvažio na život i rad na KiM, i ističe da je veoma srećan što će živeti i raditi u gradu koji je "car Dušan odabrao za sedište, a koji se sa pravom naziva carskim gradom".

- Velika je čast predavati u ovoj školi koju su pohađali, a kasnije u njoj predavali naši najveći duhovnici, zbog čega je ovo najpoznatija i najznačajnija duhovna škola Srpske pravoslavne crkve - kaže profesor Mihailović, koji će učenicima Bogoslovije predavati četiri predmeta.
Učitelji ističu da do sada problema vezanih za bezbednost nije bilo.