Optuženi za ubistvo Ćuruvije živi u Tanzaniji, organizuje lov za turiste
Miroslav Miki Kurak, koji je prema optužnici Specijalnog tužilaštva za organizovani kriminal neposredni izvršilac ubistva Slavka Ćuruvije, već osam godina se nalazi u Tanzaniji, gde se bavi organizacijom lova na divlje zveri, saznaje ''Telegraf'''.
Prema nekim informacijama, radi u firmi “Wildtanzaniatrails” (Divlje staze Tanzanije) sa sedištem u Dar es Salamu.
Na internet stranici www.huntineurope.com nalazi se čitava galerija slika Kuraka, koji je, prema onome što se može videti na sajtu, izuzetno uspešan u novom svom pozivu. Lovi krokodile, bivole, krokodile, nilske konje i divlje mačke.
Kurak je član i Nacionalnog udruženja lovaca u Tanzaniji, na čijem se sajtu nalazi zajedno sa ostalim članovima ovog udruženja.
Miroslav Kurak je početkom devedesetih godina bio policajac, pripadnik javne bezbednosti. Kasnije prelazi u RDB, ali je znatno pre Romića napustio tajnu službu. Potom se jedno vreme bavio ugostiteljstvom, navodno je u mesecima po završetku bombardovanja 1999. godine bio suvlasnik noćnog kluba ''Sanset'' u hotelu ''Metropol'' u Beogradu.
Ovaj klub je važio za mesto u koje su veoma različito posećivali biznismeni, ali i članovi diplomatskog kora u Beogradu. On je dospeo uz žižu javnosti nakon velikog požara koji se desio na poslednjem spratu ovog hotela, koji su koristili zaposleni u pomenutom klubu. Prema zvaničnoj verziji, do požara je došlo zbog neispravnih instalacija.
Zanimljivo je da je policija nekoliko dana pre požara na poslednjem spratu “Metropola” pronašla veliku količinu oružja, a protiv četiri osobe koje su koristile te prostorije podneta je krivična prijava zbog neovlašćenog držanja i nošenja oružja, navodi taj portal.
Tokom svedočenja u Specijalnom sudu, svedok saradnik Dejan Milenković Bagzi izneo je podatak da su Milorad Ulemek Legija i Dušan Spasojević planirali da ubiju Kuraka i Romića, a da su na njihovom praćenju radila braća Miloš i Aleksandar Simović.
Prema Milenkovićevim rečima, Kurak i Romić su primetili “pratnju” i potom uspostavili kontakt s Ulemekom i Spasojevićem. Milenković je naveo da ne zna šta je bio motiv da se oni ubiju i zašto su posle razgovora s njima Ulemek i Spasojević odustali od ubistva. Ubice su u Slavka Ćuruviju s leđa ispalile 17 hitaca. Nalogodavci i izvršioci likvidacije do danas, skoro 11 godina posle zločina, nisu pronađeni.