Hrvatska ne odustaje od tajnih optužnica: Na Srbe nema lovostaja
Po Interpolovim poternicama Hrvatske za navodne ratne zločine, u veoma kratkom vremenskom periodu od svega nedelju dana uhapšena su dvojica Krajišnika.
Za predsednika Veritasa, Savu Štrpca nema dileme da je reč o "proletnjem lovu na Srbe" kojim Hrvatska "pokazuje da ne uopšte ne planira da odstupi od strategije da su svi krajiški Srbi ratni zločinci".
- Obojica uhapšenih nalazili su se na spisku Državnog tužilaštva Hrvatske iz 2013. godine. Na tom spisku je ukupno 1.577 imena krajiških Srba koji su osumnjičeni, osuđeni ili optuženi za ratne zločine. I pored toga, oni su bez problema odlazili u svoj zavičaj ili putovali Evropom, a da ih niko nije ni zaustavio - upozorava Štrbac.
Oba slučaja srpska štampa je prenela tek kao šture informacije. Štrbac otkriva za "Vesti" ko su uhapšeni Srbi i zbog čega se terete.
Ko je sve na spisku sa Budačom?
Optužnicom kojom je uhapšen Stevan Budača, istovremeno su procesuirana još desetorica pripadnika Teritorijalne odbrane Batine. Zbog istog krivičnog dela na spisku su: Stjepan Petrišin, Milan Galetić, Stevan Leopold, Fredik Mihajlović, Milan Milanković, Bela Pap, Petar Sailović, Nikola Sajlović, Dragoljub Štork i Damir Žužić.
- U subotu je u luci Galaci na Dunavu, rumunska policija uhapsila 51-godišnjeg Stevana Budača iz mesta Batina kod Belog Manastira. Prema podacima koje smo dobili od njegove porodice on je do tog trenutka radio kao mehaničar na održavanju brodskih motora na brodu u vlasništvu firme Petrol i plovio bez ikakvih problema čitavim tokom Dunava - otkriva Štrbac.
Budača ima srpsko državljanstvo, a Apelacioni sud u Galaci odredio mu je ekstradicioni pritvor protiv od 15 dana i naredno ročište zakazano za 20. maj.
Ovaj Krajišnik se našao iza rešetaka na osnovu poternice koju je 5. maja raspisao Okružni sud u Osijeku. Stavlja mu se na teret da je u periodu avgusta 1991. do jeseni 1995. godine u mestu Batina kao član "paravojne grupe 'Štab TO'" učestvovao u "terorističkim akcijama" protiv Hrvata i Mađara, uključujući sprečavanje i ograničavanje njihovog slobodnog kretanja, prebijanja i drugih formi zlostavljanja, zastrašivanja, deportovanja Hrvata i Mađara.
"Dana 9. septembra 1991. godine, zajedno sa jednim saučesnikom pucao i bacio granate na kuću Antuna Vidovića, a zatim 17. 9. 1991., sa još dvoje saučesnika uhapsio i ispitivao Marina Samodvorca, a nakon što su ga pretukli proveli su ga krvavog kroz selo, a zatim ga odveli dalje, od kada mu se gubi trag", stoji u ovoj optužnici.
Osam dana ranije, na graničnom prelazu Karakaj, uhapšen je i 62-godišnji Đorđe Rkman iz Osijeka koji je pre nego što je u odsustvu osuđen na višegodišnju robiju zbog navodnog ratnog zločina, proveo 45 dana u zatvoru u Osijeku 1991. godine.
Zloupotreba Interpola
Štrbac podseća da je osnovu međunarodnih poternica koje je raspisao Biro Interpola u Zagrebu, širom sveta do sada uhapšeno 168 Srba, od kojih su 59 ekstradirani u Hrvatsku.
- Od tog broja, do sada je protiv 23 Krajišnika postupak obustavljen ili je optužba odbijena tako što je ratni zločin prekvalifikovan u oružanu pobunu. Na ovaj način svi ti ljudi koji su godinama maltretirani na kraju nisu imali mogućnost da traže obeštećenje za vreme koje su proveli u zatvoru. Jasno, ovde se može postaviti i pitanje zloupotrebe Interpola od strane Hrvatske - naglašava Štrbac.
- Njemu se stavljaju na teret navodni ratni zločini nad civilnim stanovništvom na području Osijeka i okolnih mesta i to u periodu od jula 1991. do 5. maja 1992. Zajedno sa još 13 Srba on je presudom Županijskog suda u Osijeku od 25. maja 1995. osuđeni u odsustvu na dugogodišnje kazne zatvora. Mada su svi oni osuđeni zbog ubistva deset i ranjavanja 30 osoba, karakteristika ovog procesa je da je većina onih koji su zatražili ponavljanje postupka na kraju oslobođeni - ističe Savo Štrbac.
Prema Veritasovim, saznanjima Rkman se sa još 13 lica tereti da su pomenutom periodu "u više navrata" naredili pucanje i učestvovali u pucanju iz minobacača i drugog teškog oružja po Đakovu, Pešinci, Koritni, Mrzovićima, Semeljcima, Vladislavcima i Hrastinu "bez izbora vojnih ciljeva, a po civilnom stanovništvo i po civilnim, privrednim, kulturnim, komunalnim i drugim objektima".
- Međutim, u ovoj presudi ne stoji da su ga 7. jula 1991. godine na radnom mestu uhapsile Zenge pod komandom Branimira Glavaša i da je u osječkom zatvoru proveo 45 dana. Tamo je, prema svedočenju njegove porodice, više puta brutalno prebijan zbog čega je ostao trajni invalid. U Šodolovcima je živeo do 1997. godine, kada je prešao u Ostojićevo kod Čoke, gde živi do danas - navodi Štrbac.
