Pobeda svetla nad mrakom
Zimska ravnodnevica je trenutak u godini kada Zemljina osa, u svom kretanju u odnosu na Sunce, stiže do najudaljenije tačke i tu se zaustavlja. Nakon tri dana mirovanja, Zemlja u svom kretanju ponovo kreće napred, u susret - Suncu. Ovaj fenomen se zove i zimski solsticij, a trenutak označava i početak zime. Ove godine, zimski solsticij stigao je 22. decembra u ranim jutarnjim satima. Posle njega obdanica je počela da raste, na uštrb noći i mraka.
Tokom istorije, u svim civilizacijama, ljudi su ovu pojavu na nebu s nestrpljenjem iščekivali jer je ona za njih predstavljala pobedu svetla nad silama mraka. Dešavanja na nebu su prepričavana i preslikavana u skoro svim religijama, u kojima je Suncu podaren božanski, ali i ljudski, lik.
Danas znamo da bez Sunca nema opstanka, ali to isto su znali i stari narodi drevnih civilizacija, koji su, takođe, primećivali povezanost svetla s opstankom života na Zemlji. Zbog toga su slavili ovaj trenutak jer je za njih predstavljao - spasenje.
Razlika između onoga što mi danas znamo i onoga čime su oni vladali jeste u tome što oni nisu znali da će se odnos Sunca i Zemlje, svake godine u datom terminu, ponoviti i da će Sunce i svetlost, nakon velikog mraka, ponovo vratiti! Oni su trenutak solsticija iščekivali sa strahom i nestrpljenjem, pa je trenutak Zemljinog povratka Suncu bučno proslavljan.
Solsticij i preklapanje s religijskim praznicima
Rituali vezivani za solsticij su danas prepoznatljivi u različitim kulturama i religijama, u kojima se trenutak ovog prirodnog fenomena preklapa s terminom religijskog praznika. Tako Indijanci slave Čumaš, Iranci Jaldu, Jevreji Hanuku, a hrišćani, koji poštuju gregorijanski kalendar - Božić. Osim rođenja Isusa, u hrišćanstvu se s datumom zimskog solsticija poklapaju i datumi rođenja egipatskog Horusa, mesopotamijskog Mitre, grčkog Dionisija, indijskog Krišne. Datum zimske ravnodnevice ima odstupanja jer se Zemlja ne vraća uvek istog dana u istu tačku.
