Roman Ljiljane Habjanović Đurović na beloruskom
Roman "Petkana" Ljiljane Habjanović Đurović objavljen je i na beloruskom jeziku. Ovo je šesti prevod te knjige koja je do sada objavljena i na makedonskom (2 izdanja), rumunskom (6 izdanja), bugarskom (2 izdanja), ruskom (3 izdanja), a aprila ove godine i na grčkom jeziku.
Pre godinu dana roman "Petkana" objavljen je na beloruskom jeziku u tri nastavka u najuglednijem beloruskom književnom časopisu "Plamen" koji ima 5.000 stalnih pretplatnika. Zahvaljujući interesovanju čitalaca roman je upravo objavljen i kao knjiga.
Po odobrenju Izdavačkog saveta Beloruske pravoslavne crkve izdavač je Bratstvo manastira Svetih apostola Petra i Pavla iz Minska. Prevodilac romana Ivan Čarota, šef katedre za slavistiku Univerziteta u Minsku i inostrani dopisnik Srpske akademije nauka i umetnosti, predstavljajući roman Petkana i autorku romana napisao je:
|
Gošća u Minsku
Ljiljana Habjanović Đurović dobila je poziv Ministarstva kulture i informacija Republike Belorusije da 1. i 2. septembra bude gost na Danima beloruske pismenosti. Kako piše u pozivu, Dani beloruske pismenosti su tradicionalan i značajan događaj u kulturnom životu države i održavaju se uz učešće zvaničnih lica, kulturnih poslenika, predstavnika književne i naučne javnosti Belorusije i gostiju iz inostranih zemalja. Kao gošća manifestacije Ljiljana Habjanović Đurović predstavljena je odlomcima iz Petkane u avgustovskom broju časopisa "LIM" i u listu "Pravoslavlje". Osim toga, Ljiljana Habjanović Đurović pozvana je i da govori studentima slavistike na Univerzitetu u Minsku i da poseti manastir Svetih apostola Petra i Pavla. |
"Takvo široko priznanje ove književnice u otadžbini svakako nije ni slučajno, ni zavisno od privremenih i promenljivih kriterijuma. Stvar je u tome da Ljiljana Habjanović Đurović svoja dela tematski i sadržajno povezuje upravo sa večnim i nepromenljivim - ona sama teži i svoje čitaoce poziva da se cvi zajedno krećemo u susret Duhu Svetom. Bitan značaj ima i okolnost da su Srbi u HH veku, zahvaljujući pre svega stvaralaštvu svetog Vladike Nikolaja (Velimirovića) i prepodobnog Justina (Popovića), ne samo sačuvali, već i veoma plodotvorno razvili tradiciju duhovne književnosti, koja je namenjena širokom krugu čitalaca.
Nastavljajći u istom pravcu, imajući delo svetih prethodnika kao uzor, a uz to ozbiljno uzimajući u obzir potrebe svojih savremenika, posebno mlađih generacija, Ljiljana Habjanović Đurović pronašla je svoju originalnu paradigmu stvaralaštva. Osim toga ona je pronašla veoma efektivan i efektan stvaralački postupak - svojevrstan "Hor", koji predstavlja polifoniju gledišta i izraženih stavova, a kao rezultat saborno mišljenje: "aksios, aksios, aksios"! Delo poštovane srpske koleginice može biti uzor za beloruske pisce, koji pokušavaju raditi nešto slično."
