ŽIŽOVIĆ
Aleksandar Žižović se već duže vreme bavi porodičnim poreklom, ali se nada da će iz odgovora naših etnologa saznati nešto novo. Žižovići koji svi slave Đurđic, 16. novembra, potiču iz Gornjeg Milanovca i okolnih sela (Branetići, Leušići), odakle su se iseljavali po Srbiji. Naš čitalac uspeo je da pronađe jedan "neidentifikovani" ogranak Žižovića u Bosni, pa ga interesuje u kakvom su oni srodstvu. Prema porodičnom predanju, Žižovići potiču od Nikšića odakle su se doselili u okolinu Sjenice, bežeći od neke potere. Na kraju su se nastanili u rudničkom kraju. Ono što je interesantno - piše čitalac - jeste da su njegovi preci pored prezimena Žižović nosili, istovremeno, i prezime Milošević. Žižovići su u takovskoj oblasti stanovnici sela Leušići, Gornjih Branetića i Ručića, svi sa istom slavom Đurđic. Za njih je zabeleženo (sredinom 20. veka) da žive u 35 kuća i da su poreklom iz Crne Gore, odakle su se doselili njihovi preci - trojica braće, od kojih se svaki nastanio u jednom od pomenutih sela. Njihovog pretka u Gornjim Branetićima (na Madžarcu), kao vrednog i radnog, Vasilijevići ožene svojom ćerkom i daju mu zemlju u miraz. Odatle su Žižovići prelazili i u druge zaseoke na miraz, a iselili su se i u Brusnicu, Boljkovce, Valjevo i Beograd.
U Gornjim Branetićima, iznad trnavske vodenice nalaze se "madžarska groblja". Interesantno je da tri groba Žižovića iz 19. veka, pored istoimenog potoka Madžarca i, takođe, "madžarske ćuprije" na drumu koji prolazi kroz selo - zovu "madžarskim". Za stanovništvo ovog sela poznato je da se doselilo posle Drugog srpskog ustanka od Rudnika, odnosno da su daljom starinom od Sjenice.
U selu Ručići, za Žižoviće je zabeleženo da su od pretka Vuja i da slave Đurđic, koji je zamenio prvobitnu slavu Đurđev-dan. Jedini dalji trag su nam bili alternativni - verovatno i prvobitni - Žižovići-Miloševići. U Sečoj Reci kod Užica postoji trag Miloševića doseljenih iz Polimlja (selo Maoče) sa slavom Đurđev-dan.
Oni su živeli kod crkve jer su sveštenička porodica. Miloševići su inače drobnjačko bratstvo koje je živelo i u Nišićkoj župi i u Miloševini (Gornja Morača). Miloševići u Drobnjaku slave Đurđevdan, a prislužuju Usekovanje Sv. Jovana, 6. oktobar.
Za istraživanje Žižovića i Miloševića sa ovom slavom u Bosni i u drugim krajevima nemamo dovoljno prostora. Jedino da kažemo, pošto im je ista i slava, da zajedničko poreklo uopšte nije isključeno samo što su jedni od Nikšića krenuli u Srbiju a drugi u severoistočnu Bosnu.
Ostaje da objasnimo prezime Žižović (Milošević, sigurni smo, nema potrebe tumačiti). Ono je patronimičko, od muškog ličnog imena Žiža/Žižo koje je, po M. Grković ("Rečnik ličnih imena kod Srba") nastalo od punog oblika Živomir, Živorad i sličnih, ali preko pridevske "faze", dakle Žižov - inače bi bilo Žižić a i takvih ima dosta srpskih porodica.
