ŽIŽOVIĆ
U Gornjim Branetićima, iznad trnavske vodenice nalaze se "madžarska groblja". Interesantno je da tri groba Žižovića iz 19. veka, pored istoimenog potoka Madžarca i, takođe, "madžarske ćuprije" na drumu koji prolazi kroz selo - zovu "madžarskim". Za stanovništvo ovog sela poznato je da se doselilo posle Drugog srpskog ustanka od Rudnika, odnosno da su daljom starinom od Sjenice.
U selu Ručići, za Žižoviće je zabeleženo da su od pretka Vuja i da slave Đurđic, koji je zamenio prvobitnu slavu Đurđev-dan. Jedini dalji trag su nam bili alternativni - verovatno i prvobitni - Žižovići-Miloševići. U Sečoj Reci kod Užica postoji trag Miloševića doseljenih iz Polimlja (selo Maoče) sa slavom Đurđev-dan.
Oni su živeli kod crkve jer su sveštenička porodica. Miloševići su inače drobnjačko bratstvo koje je živelo i u Nišićkoj župi i u Miloševini (Gornja Morača). Miloševići u Drobnjaku slave Đurđevdan, a prislužuju Usekovanje Sv. Jovana, 6. oktobar.
Za istraživanje Žižovića i Miloševića sa ovom slavom u Bosni i u drugim krajevima nemamo dovoljno prostora. Jedino da kažemo, pošto im je ista i slava, da zajedničko poreklo uopšte nije isključeno samo što su jedni od Nikšića krenuli u Srbiju a drugi u severoistočnu Bosnu.
Ostaje da objasnimo prezime Žižović (Milošević, sigurni smo, nema potrebe tumačiti). Ono je patronimičko, od muškog ličnog imena Žiža/Žižo koje je, po M. Grković ("Rečnik ličnih imena kod Srba") nastalo od punog oblika Živomir, Živorad i sličnih, ali preko pridevske "faze", dakle Žižov - inače bi bilo Žižić a i takvih ima dosta srpskih porodica.