Banja Vrućica (2): Hoteli za nove goste
Banja Vrućica u današnjoj Republici Srpskoj tokom Drugog svetskog rata je bila skoro sravnjena sa zemljom, ali se odmah po oslobođenju, već 1946. godine pristupilo obnovi njenih zgrada i podizanju novih. Zakonom o nacionalizaciji Banja je oduzeta od vlasnika Sime Krstića i predata u opštenarodno vlasništvo, odnosno u ruke države, a tada je dobila i novi naziv - Zemaljsko lečilište Banja Vrućica.
Od 1947. do 1964. godine izgrađene su zgrade za boravak pacijenata, kao i kupatilo i paviljon Hercegovina, potom restoran Ozren i hotel Bosna, a na kraju i hotel Dalmacija.
U međuvremenu su izgrađeni i upravna zgrada i novi objekat Kiseljak za snabdevanje mineralnom vodom.
Pošto postojeći smeštaj još nije bio dovoljan za sve zainteresovane goste, 1968. je izgrađeno kamp naselje.
Najveći banjski hotel, Kardijal, otvoren je 1976. godine, a za njim novi hotel Hercegovina.
U sam osvit rata u Bosni i Hercegovini, 1991. godine podignut je i hotel Posavina. Kako su se gradila banjska zdanja, tako se radilo i na obezbeđivanju novih količina mineralne vode koja bi se koristila za lečenje.
Crkva u delovima
Vrućička drvena crkva je bila jedna od najstarijih pravoslavnih crkava u BiH. Rastavljena je početkom 20. veka, a na njenom mestu je izgrađena današnja crkva Svetih Petra i Pavla.
Najznačajnije radove na otvaranju novih bušotina obavio je 1971. godine Geološki zavod iz Ljubljane pod rukovodstvom inžinjera Josipa Baća iz Sarajeva. Od pet bušotina sve su dale rezultate.
Time je rešeno snabdevanje mineralnom vodom za duže vreme, pa se to doba računa u važna razdoblja razvoja Banje Vrućice.
