Stub Srpskog geološkog društva
Sima Lozanić, prvi rektor Beogradskog univerziteta, sa geologom Jovanom Žujovićem i botaničarom Josifom Pančićem činio je čuvenu trojku koja je izvela na put prvu generaciju studenata, zaslužnu za razvoj i unapređenje nauke o postanku i svojstvima planete i životu na njoj.
Ova generacija je razvila, razgranala i unapredila geologiju i paleontologiju u Srbiji do te mere da je njihov rad označen kao "herojski period" ovih naučnih grana. Prvi među njihovim učenicima bio je Svetolik Radovanović.
Rođen je 1863. kao sin sreskog činovnika Antonija iz Aleksinca u obližnjem selu Prćilovci, gde se majka Živana zadesila na porodičnom imanju. Majku nije zapamtio. Umrla je dve godine kasnije kada se porađala sa ćerkom, a mali Svetolik je detinjstvo proveo na raznim mestima u koje je služba odvodila njegovog oca: Kučevo, Gradište, Kragujevac.
Otac ga je s jeseni 1878. godine poslao u Prvu beogradsku gimnaziju na dalje školovanje. Svega tri godine kasnije ovaj talentovani đak se obreo na studijama Prirodno-matematičkog odseka Filozofskog fakulteta. Od svih profesora koji su mu predavali, a već tada su bili imena svetskog glasa, nije krio da mu se najviše dopao Jovan Žujović i njegova geologija.
Studije je završio sa odličnim uspehom. Oduševljeno je prihvatio preporuku omiljenog profesora da školovanje nastavi u Beču, gde su predavali najveći autoriteti u nauci o Zemlji i životu na njoj.
Posle veoma napornog rada i od tih profesora je dobio laskave preporuke, pa je 1891, položivši završni ispit sa odličnim uspehom, postao prvi srpski doktor nauka geologije, palentologije sa hemijom. Iste godine Svetolik Radovanović se vratio u Srbiju i dobio nameštenje državnog geologa u Rudarskom odeljenju Ministarstva narodne privrede.
Od 1893. Radovanović je sa svojim bivšim predavačem Žujovićem bio član uređivačkog odbora Geoloških anala Balkanskog poluostrva. Omiljeni profesor mu je još jednom pružio ruku. Predložio ga je 1897. za profesora Velike škole, a učenik se odužio tako što je, odmah po imenovanju, od srca prionuo na posao.
Puno je uradio na ustrojavanju Geološkog zavoda i unapređenju nastave. Postao je jedan od glavnih stubova Srpskog geološkog društva.
Blage narav
Svetolik Radovanović je bio rođeni profesor: blage naravi i šarma, gajio je prema studentima očinsku ljubav. Uvek se isticao otmenim manirima. Kolege na Filozofskom fakultetu, gde su radili i drugi profesori s velikim naučnim autoritetom, kao što su Lozanić, Žujović, Jovan Cvijić, Mihailo Petrović, dva puta su ga birali za dekana, a jednom za prodekana.
