U Njujork na tursku kafu
Vojvođani koji su se preko Save i Dunava povlačili u Beograd od revolucionarne 1948. godine doneli su običaj iz svojih krajeva da se kafanama daju naročito izmišljena imena, a za nadahnuće su isprva uzimali imena i simbole iz srpske i prijateljskih dinastija.
Kako navodi hroničar beogradskih kafana Branislav Nušić, uporedo sa tim, gostionice raznih vrsta su nad svoja vrata počele da kače i table sa imenima evropskih prestonica i drugih velikih gradova, kao Petrograd, Atina, Zlatan Prag, Odesa, Njujork, Berlin, London, Pariz, Solun, Vidin, Sofija, Mali Pariz, Mostar, Sevastopolj, Beli Petrograd. Potom su na red došla i imena zemalja kao Amerika, Transval, Bosna, Britanija, Rusija, Balkan, Sibirija, Makedonija, Hercegovina.
"Odmah zatim počela su se upotrebljavati i imena naših gradova i mesta, koja su obično bila vezana sa rođenjem ili poreklom kafedžijinim. Tako su postala imena kafana Paraćin, Valjevo, Borča, Kragujevac, Resnik, Žiča, Užice, Đerdap, Deligrad, Ohrid, Avala, Posavina, Šar-planina, Šumadija, Bitolj, Visoki Dečani, Ljubić, Zvornik, itd. Uticajem vojvođanskih omladinaca, zanesenih rodoljubljem, počela su se ubrzo javljati i istorijska imena vezana bilo za ime ili za događaj istorijski", navodi Nušić.
Takvi su nazivi po imenima istorijskim: Obilić, Carica Milica, Toplica, Devet Jugovića, Car Dušan, Marko Bočaris, Kraljević Marko, Luka Vukalović, Hajduk Veljko, Car Lazar, Rajić, Veliki Petar, kasnije i Vuk Karadžić. A istorijski događaji, kao natpisi kafana, bili su ovi: Takovski ustanak, Nezavisna Srbija, Topola, Balkanski savez, Ujedinjenje...
Rakija kod Tri lafa
|
