Krst kao simbol

U osnovi svih teorija tumačenja nastanka oblika krsta jeste čovek. Krst je čovekoliki oblik - čovek raširenih ruku. Krst je autentična slika rađena po prirodi živog čoveka, kod koga iz glave nastaje gornji vertikalni krak krsta, u svakom slučaju je apstraktana slika - simbol čoveka.

Čovek je u večnoj borbi za sopstvenu egzistenciju. Zato, večno zabrinuti čovek, i u svom ranom postojanju, kao izraz svoga najvećeg posvećenja, postavlja sopstveni lik - sebe, kroz prve simbole kojim izražava i svoju brigu, ali i svoju nadu u bolje. Tako se antropoidni krst-čovek, našao već na predmetima iz neolita...

Znači, hiljade godina pre nastanka hrišćanstva, još u mlađem kamenom dobu, je naš uplašeni i neobrazovani prapredak urezao i naslikao krst na predmetima svakodnevnog života, sa namerom da se zaštiti. I egipatska božanstva, Oziris i Izida su imala na svojoj odeći po tri krsta kojima se označavala njihova božanska moć.

Kolumbo je opet pre nego je hrišćanstvo stiglo na američki kontinent, među američkim urođenicima zatekao krst kao amajliju.

Džejms Kuk je 1772. godine na Novom Zelandu video urođenike kako na grob svojih saplemenika stavljaju krstove. Često su krstovi urezani i na srednjevjekovnim stećcima. Ni ovaj krst nije bio hrišćanski, već onaj paganski istekao iz verovanja i predstava primitivnog čoveka. To je bila stilizovana antropoidna predstava pokojnijka u grobu ispod stećka.

                   Autor Teksta. Tarot Tumač Sanja Grubač © Astrosavet, Sva prava zadržana.