O beogradskom metrou pregovaralo se još 1883. godine
U Udruženje za kulturu, umetnost i međunarodnu saradnju "Adligat", u okviru kojeg su Muzej knjige i putovanja i Muzej srpske književnosti, stigla je originalna dokumentacija o izgradnji beogradskog metroa iz 1951. godine, sada prvi put dostupna javnosti.
Posle Drugog svetskog rata metro je u prvom državnom dokumentu spomenut tek 1950. godine, dok su ideje o prokopavanju železničkog tunela ispod Beograda starije od sto godina, navode iz "Adligata".
Među dokumentima se nalazi nekoliko pisama koja su upućena italijanskim vlastima, u vezi sa izgradnjom rimskog metroa, a jugoslovenska vlast želela je da iskoristi iskustva Italijana, koji su upravo u tom trenutku započinjali gradnju svog prvog metroa, koji je pušten u saobraćaj 1955. godine.
U trenutku kada je metro postojao samo u Londonu i Glazgovu, pojavila su se u Beogradu dvojica građana, po imenu Gugla i Gal, koji su tražili da od Knez Mihailove ulice do savskog stovarišta prokopaju tunel kojim bi bila sprovedena železnica za prevoz robe i putnika i vodovod.
Opština im je dala tražene garancije 14. maja 1883. godine, međutim oni su nestali.
Prvi tramvaj je ulicama Beograda krenuo 14. oktobra 1892, a već 1912. tramvajima se vozilo 7,5 miliona putnika godišnje, navode iz "Adligata".
Ideja o železničkom tunelu između železničke stanice u Savskom amfiteatru i železničke stanice "Dunav" rođena je još 1923. godine kada je predviđena urbanističkim planom za Beograd.
Do izgradnje tunela nije došlo, iako je arhitekta Sv. Lazić 1936. godine u više navrata u javnosti apelovao na neodložnu izgradnju tunela, jer bi on mogao da služi i kao sklonište protiv vazdušnog napada u slučaju budućeg rata.
