Tajne jezera sakrivenog ispod leda
Jedno od najvećih jezera na svetu nalazi se na Antarktiku, ali ga je teško uočiti, jer je sakriveno pod slojem leda, koji je debeo čak 4 kilometra. To je jezero Vostok, koje su pronašli sovjetski naučnici. Proučavajući vodu jezera, naučnici se nadaju da će otkriti kako je nastala planeta Zemlja.
Pre tačno 60 godina, decembra 1957. godine, sovjetski naučnici su na najhladnijem i najudaljenijem regionu Antarktika osnovali stanicu "Vostok". Drugim rečima, ta stanica se nalazi u blizini južnog pola Zemlje na visini od 3.400 metara iznad površine mora. Preko te stanice ruski geofizičari su napravili seizmičke profile, kako bi saznali šta se nalazi pod ledom. Polazeći od dobijenih podataka, naučnici su pretpostavili da se oko stanice, pod ledom nalazi sloj vode.
Pročitajte još:
* Vrata u podzemlje Antarktika: Tajna Krvavih slapova (VIDEO)
* VIDEO: Novi snimci sa Antarktika upozoravaju na veliku opasnost
* "Jezero smrti" - ako pokušate da se okupate, umirete za sat vremena
Glatka udubljenja na ledenoj površini primetili su sovjetski piloti koji su iz vazduha promatrali u to vreme potpuno nedostupne predele na južnom polu. Oni su ih nazivali jezerima i koristili za navigaciju. Kako se kasnije ispostavilo, to je zaista bila projekcija jezera na površini lednika.
Dugo su naučnici mislili da se pod debelim slojem leda nalazi jezerce. Tek nakon gotovo 40 godina, posle prvih geofizičkih istraživanja, 1994. godine, naučnik Andrej Kapica je objavio da je na Antarktiku pronađeno gigantsko jezero, gotovo iste veličine kao što je jezero Ladoga.
Bušnjem debelog, kilometarskog sloja leda naučnici su hteli da sa različitih dubina uzmu po uzorak kako bi izučavali sadržaj gasa i time došli do zaključka koja je klima vladala na Zemlji u prethodnim epohama.
Ukratko, ruski naučnici su različitim metodama do sada zaključili da je od dnevne površine jezero udaljeno 3,7 kilometara. Vodena "čaša" podeljena je na dva dela: južni, koji je manji, ali je zato dublji, od 800 do 1000 metara, i severni deo, koji je veliki i dubok do 300 metara. Geofizičari su ustanovili da reljef jezera potiče iz relativno mladog perioda formiranja zemljine površine.
Bušenje leda je ponovljeno 2006. godine, ali neuspešno. Tek 5. februara 2012. godine bušilica je stigla do površine jezera.
Drugi put su naučnici do vodene površine stigli 15. januara 2015. godine. Uzorke koje su tada naučnici dobili, detaljno su izučeni.
"Interesovanje naučnika je najpre usmereno na traženje mogućih oblika mikrobnog života, koji može da preživi u ekstremnim uslovima pri pritisku od 400 bara i na temperaturi koja je blizu nula stepeni, bez svetlosti, bez organskog ugljen-dioksida rastvorenog u vodi, u stanju veoma duge izolacije od drugih živih sistema i pri manjku kiseonika", piše u članku o rezultatima istraživanja rukovodilac radova Sergej Bulat, šef laboratorije krioastrobiologije Peterburškog instituta atomske fizike.
Posle detaljnog proučavanja uzoraka izdvojeno je 49 DNK različitih filotipova bakterija od kojih su većina, kako se ispostavilo, nebitni. Samo dva filotipa su interesantna naučnicima. Jedan liči na bakteriju janthinobacterium sp, a drugi pripada nepoznatom vidu i liči na poznate mikroorganizme samo u određenom stepenu.
Neke gromoglasne zaključke ruski naučnici još nisu objavili. U suštini, i dalje je nejasno da li uopšte ima života u jezeru pod ledom. Najveći progres u ispitivanju će biti učinjen kada sa dna jezera budu dobijeni uzorci vode, jer je ona tamo toplija i ima više mineralnih hranljivih materija. Takođe, postoje i topli podvodni izvori oko kojih možda ima života.
Naučnici pretpostavljaju da je jezero Vostok postojalo do momenta kada je kopno prekriveno debelim slojem leda, što znači da su se u njemu možda očuvali potomci drevnih organizama koji su tamo obitavali.
Takođe, jezero je interesantno iz perspektive izučavanja kosmosa, jer predstavlja zamrznuti model procesa stvaranja planete.
Koliko tajni skriva ostrvo Vostok pokazaće vreme, ali već sada je jasan njegov ogroman naučni značaj. Takođe, važno je i to što su ruski naučnici stigli do vodene površine i što jezero nisu zagadili tokom istraživanja.
