Planeta se sporije okreće, slede veliki potresi...
Površinu Zemlje prosečno godišnje protrese 15 snažnih potresa, magnitude sedam stepeni po Rihterovoj skali i snažnijih. Povremeno se, međutim, beleže i intenzivnija razdoblja, kad se godišnje izbroji i po tridesetak takvih potresa.
U najnovijem zajedničkom naučnom radu, stručnjaci sa Univerziteta Kolorado i Univerziteta Montana zaključili su da bi se uzrok ovakvih oscilacija, ili barem jedan od uzroka, mogao kriti u razdobljima tokom kojih Zemlja rotira nešto sporije nego inače.
Reč je o malim promenama u brzini rotacije, od samo nekoliko milisekundi dnevno. Ali kako je naša planeta u odnosu na nas ogromna, i kako se u Zemljinoj kori i posebno ispod nje, kriju ogromne količine energije, tako male promene u rotaciji dovode do oslobađanja ogromnih količina energije. To dovodi do velikih seizmičkih udara, posebno u vrlo naseljenim tropskim područjima, navode naučnici.
- Čini se da su veliki zemljotresi globalno sinhronizovani i to tako da su vremenski raspoređeni u skladu sa svojim osobinama, i da se pojavljuju u grupama kao odgovor na vrlo male promene u naprezanjima - navodi se u članku koji je objavio Geofizikal riserč leters (Geophysical Research Letters).
Takvu tezu nedavno su pred Geološkim udruženjem Amerike predstavili Rodžer Bilhem i Rebeka Bendik. Oni su naveli da našoj planeti (i svima nama koji na njoj) od sledeće godine predstoji petogodišnje razdoblje povećanih seizmičkih aktivnosti.
Mehanizmi koje opisuju svode se na činjenicu da Zemlja nije homogena, nego da se sastoji od različitih materijala: prvo atmosfera, zatim kora, pa omotač jezgra, pa tekuće spoljno i zatim kruto unutrašnje jezgro. A i sama kora se sastoji iz različitih delova. Pa kada se dogodi promena rotacije, mora da dođe do prilagođavanja rotacije, odnosno ugaonog momenta svakog pojedinačnog dela u odnosu na položaj na našoj planeti.
Zemlja je u razdoblje nešto sporije rotacije ušla pre četiri godine, navode naučnici i predviđaju da bismo već u 2018. mogli očekivati najmanje 20 snažnih potresa. To, međutim, nije jedina nevolja koja preti Zemlji. Kao jedan od mogućih uzroka pojačanih i učestalijih potresa, pa i vulkana, naučnici poslednjih godina sve češće navode i klimatske promene.
Zbog sve većih koncentracija gasova staklene bašte u atmosferi, u prvom redu ugljen-dioksida, koji potiče od uglja, nafte i gasa, atmosfera se zagreva, otapaju se glečeri i led na polovima. U trenutku kad ogromne otopljene mase leda postanu toliko kritične da pritisak na mestima na kojima su se hiljadama godina nalazile, više ne sprečava pritisak iz dubine kore da se probija na površinu Zemlje, može se očekivati da dođe do potresa ili vulkana.
Pojedini geolozi, na primer, već niz godina ozbiljno računaju da je, u paleološki gledano "nedavnoj prošlosti", možda došlo do drastične promene ose Zemlje ili čak klizanja kompletne Zemljine kore, a sve usled relativno naglog nagomilavanja ledenog pokrivača u Severnoj Americi, zbog nastupanja poslednjeg ledenog doba. Taj nagomilani led je svojom masom poremetio način na koji je Zemlja do tada rotirala.
