Danas grad duhova, nekada srebrno brdo
Bolivijska legenda kaže da je jedna Indijanka negde oko 1833. godine obećala Špancu Ramirezu da će mu pokazati mesto sa toliko srebra da izgradi čitav grad. On je ubrzo sa dva prijatelja iz grada Potosa osnovao Huanhaka rudarstvo, društvo koje je kupilo zemljište.
Kad su 50 godina kasnije rudari iskopali tunel koji je izbio na drugu stranu brda u Pulakaju, izgrađena je prva pruga u zemlji 1890. godine. Nekad je ovde radilo 1.200 rudara, ulice su imale plinsku rasvetu, vodovod i telefonsku mrežu.
Rudnik srebra u Pulakaju je bio najveći u Boliviji i drugi po veličini u svetu. Nekad je pripadao predsedniku Arčeu. Bogatstvo rudnika je doprinelo da u drugoj polovini 19. veka prihod po glavi stanovnika Bolivije raste kao ni u jednom drugom vremenu.
U ovom rudniku Bolivija prvi put koristi parne mašine i druga moderna postrojenja. Rudarsko okno stiglo je do dubine od 1.100 metara.
Danas se pored rudnika nalazi železnički muzej sa brojnim parnim lokomotivama i vagonima, a među njima je i voz koji su opljačkali Buč Kasidi i Sandens Kid 1907. godine.
Rudarski centar Pulakajo napušten je 1952. godine i izgleda kao pravi avetinjski grad. Još je sačuvana predsednikova kuća, prva predionica alpaka vune u zemlji, pozorište...
U gradu, koji se nalazi na 4.126 m nadmorske visine, danas živi 1.620 stanovnika. Većina se još bavi rudarenjem, jer u rudniku i dalje ima srebra, ali se do njega sve teže dolazi.
RobljePrvi bolivijski rudnici srebra nastali su u 16. veku i donose bogatstvo španskim kolonizatorima. Kao besplatna radna snaga služili su im porobljeni Indijanci.
|