Ko će naslediti patrijarha Pavla?
Srpska pravoslavna crkva treba da izabere svog 62. poglavara. Formalno svaki arhijerej sa najmanje pet godina eparhijske službe ispunjava uslov da bude kandidovan za patrijarha, a to je više od 30 vladika.
1. Mitropolit crnogorsko- primorski Amfilohije ( Radović)
2. Episkop raško prizrenski Artemije (Radosavljević)
3. Episkop sremski G. Vasilije (Vadić)
4. Episkop zvorničko-tuzlanski Vasilije (Kačavenda)
5. Episkop kanadski Georgije (Đokić)
6. Episkop gornjokarlovački Gerasim (Zoran Popović)
7. Episkop zahumsko hercegovački Grigorije (Durić)
8. Vladika britanski i skandinavski Dositej (Motika)
9. Episkop braničevski Ignatije (Midić)
10. Episkop bački Irinej (Bulović)
11. Episkop niški Irinej (Gavrilović)
12. Episkop banjalučki Jefrem (Milutinović)
13. Episkop budimljansko-nikšićki Joanikije (Mićović)
14. Episkop šumadijski Jovan (Mladenović)
15. Mitropolit zagrebačko-ljubljanski Jovan (Pavlović)
16. Episkop timočki Justin (Stefanović)
17. Episkop srednjoevropski Konstantin (Đokić)
18. Episkop šabački Lavrentije (Trifunović)
19. Episkop za Ameriku i Kanadu Mitropolije novogračaničke Longin (Krčo)
20. Episkop zapadnoevropski Luka (Kovačević)
21. Episkop osečkopoljski i baranjski Lukijan (Vladulov)
22. Episkop budimski Lukijan (Pantelić)
23. Episkop zapadnoamerički Maksim (Vasiljević)
24. Vladika valjevski Milutin (Knežević)
25. Episkop istočnoamerički Mitrofan (Kodić)
26. Episkop banatski Nikanor (Bogunović)
27. Episkop dabrobosanski Nikolaj (Mrđa)
28. Episkop vranjski Pahomije (Gačić)
29. Episkop slavonski Sava (Jurić)
30. Episkop mileševski Filaret (Mićević)
31. Episkop dalmatinski Fotije (Sladojević)
32. Mitropolit srednjezapadnoamerički Hristofor (Kovačević)
33. Episkop bihaćko-petrovački Hrizostom (Jević)
34. Episkop žički Hrizostom (Stolić)
1. Mitropolit crnogorsko- primorski Amfilohije ( Radović)
Rođen je 7. januara 1938. u Barama Radovića u Donjoj Morači.
Osnovnu školu završio je u rodnom mestu, a Bogosloviju Svetog Save u Beogradu.
1962. diplomirao na Bogoslovskom fakultetu u Beogradu.
Postdiplomske studije nastavlja u Bernu i Rimu.
Odatle odlazi u Pravoslavnu grčku crkvu, gde boravi sedam godina. Tu se zamonašio i služio kao sveštenik.
1976. godine postaje redovni profesor na Bogoslovskom fakultetu u Beogradu.
1985. izabran za episkopa Banatskog.
1991. izabran za episkopa crnogorsko-primorskog, zetsko-brdskog i skenderijskog.
Govori grčki, ruski, italijanski, nemački i francuski jezik. Član je Udruženja književnika Srbije i Crne Gore.
2. Episkop raško prizrenski Artemije (Radosavljević)
Rođen 15. januara 1935. godine u selu Lelić u blizini Valjeva. 
1960. otac Justin ga je zamonašio nakon završetka bogoslovije u manastru Ćelije.
Po završetku Teološkog fakulteta u Beogradu upisao je postdiplomske studije u Atini.
Potom 13 godina provodi u manastiru Crna Reka.
1991. izabran je za Episkopa raško-prizrenskog.
Prilikom posete Džoa Bajdena, episkop Artemije nije dao blagoslov za Bajdenovu posetu manastiru Visoki Dečani, izdajući oštro saopštenje naslovljeno "Dečani i Bondstil, najpre Tadić sada Bajden“, ali je Sveti arhijerejski sabor SPC tu odluku poništio i izrazio žaljenje zbog nje.
3.Episkop sremski G. Vasilije (Vadić)
Rođen u selu Opsječko (Čelinac) pored Banja Luke 10.decebra 1946.godine.
Po završetku osnovne škole otišao je u manastir Gomirje gde je postao iskušenik i ostao do 1964. godine kad je pošao u bogosloviju Sveta Tri Jerarha u manastiru Krka gde je primio monaški postrig 19.decembra 1967. i proveo, sa manjim prekidima 15 godina.
Sveti arhijerejski sinod ga je poslao na postdiplomske studije i učenje engleskog jezika u Oksford, gde ga je 1978.godine zatekao izbor za episkopa australijako-novozelandskog i na toj dužnosti je ostao 1986.godine, kada je postavljen za episkopa Eparhije sremske, sa sedištem u Sremskim Karlovcima gde se i danas nalazi.
4. Episkop zvorničko-tuzlanski Vasilije (Kačavenda)
Rođen 19. decembra 1938. u Sarajevu. 
Po završenoj osnovnoj školi, upisao je petorazrednu bogosloviju, a potom i Pravoslavni bogoslovski fakultet Univerziteta u Beogradu.
Studirao je i prava i arheologiju.
1957. zamonašen je u Manastiru Ozren.
1978. izabran za episkopa zvorničko-tuzlanskog.
5. Episkop kanadski Georgije (Đokić)
Rođen je u 1949. u Gornjem Crnjelovu kod Bijeljine, Republika Srpska.
1962. odlazi u manastir Tavnu
1971. se zamonašio se u manastiru Ozren
Završio je Bogosloviju Svetog Arsenija u Sremskim Karlovcima i Bogoslovski fakultet u Beogradu.
Postdiplomske studije pohađa na Univerzitetu u Lihborou u Engleskoj.
1984. izabran je za Episkopa kanadskog
Osnovao je Savezno kolo srpskih sestara, pokrenuo eparhijski list "Istočnik“ i izdavačku delatnost Eparhije.
6. Episkop gornjokarlovački Gerasim (Zoran) Popović
Rođen je 15. februara 1972. u Gornjem Liplju.
Završio je bogosloviju "Sveta tri jerarha" u manastiru Krki, a potom Moskovsku Duhovnu Akademiju.
Kao učenika trećeg razreda bogoslovije zamonašio ga je sadašnji mitropolit dabrobosanski Nikolaj.
1998. postaje iguman manastira Krke.
2004. izabran je za episkopa gornjokarlovačkog.
7. Episkop Zahumsko-hercegovački i primorski Grigorije (Durić)
Rođen 17. decembra 1967. godine u Varešu, u Boni.
1984. upisuje srednju Bogoslovsku školu.
1992. zamonašen u manastiru Ostrog
1994. završio je Bogoslovski fakultet
od 1995. do 1997. bio je na postdiplomskim studijama u Atini.
1999. postaje episkop zahumsko- hercegovački.
8. Episkop britanski i skandinavski Dositej (Motika)
Rođen je 14. oktobra 1949. godine 
u selu Zagoni kod Sarajeva.
Bogosloviju Svetog Arsenija Sremca završava u Sremskim Karlovcima, a Bogoslovski fakultet u Beogradu.
Postdiplomske studije je pohađao na Bogoslovskim fakultetima u Regensburgu (Nemačka ) i Bernu (Švajcarska).
1970. položio je monaške zavete u Manastiru Svetog Nikole na Ozrenu.
od 1985. do 1988. bio je u Argentini gde organizovao Srpsku pravoslavnu misiju. Podigao je crkvu Rođenja Presvete Bogorodice u Buenos Ajresu
1989. izabran za vikarnog Episkopa Patrijarha srpskog sa titulom Episkopa Marčanskog.
1990. izabran za britansko-skandinavskog episkopa.
Episkop Dositej govori nemački i španski jezik.
9. Episkop braničevski Ignjatije (Midić)
Rođen 17. oktobra 1954. u Knez Selu, opština Niš.
1969. upisao se u Bogosloviju Svetog Save u Beogradu.
1976. upisao se na Pravoslavni bogoslovski fakultet u Beogradu, diplomirao1980.
1988. izabran za docenta na Pravoslavnom bogoslovskom fakultetu u Beogradu,
1991. se zamonašio
1994. izabran za episkopa braničevskog.
10. Episkop bački dr Irinej (Bulović)
Rođen 11. 02. 1947. u Stanišiću, u Bačkoj.
1965. završio gimnaziju u Somboru.
1969. diplomirao je na Bogoslovskom fakultetu u Beogradu.
Za vreme studija se zamonašio.
od 1970 do 1980. u Atini na postdiplomskim studijama.
1989. izabran je za episkopa moravičkog
1990. godine izabran je za episkopa bačkog
Član je prevodilačke Komisije Svetog Sinoda Srpske Pravoslavne Crkve, Svepravoslavne komisije za dijalog sa Rimokatoličkom crkvom, Svepravoslavne komisije za dijalog sa luteranima,član Komisije za organizovanje i praćenje verske nastave pri Vladi Republike Srbije.
11. Episkop niški Irinej (Gavrilović)
Rođen je 1930. godine u selu Vidovu kod Čačka.
Završio je bogosloviju u Prizrenu, a Bogoslovski fakultet u Beogradu.
1959. zamonašen u manastiru Rakovici. Zamonašio ga je gospodin German, tadašnji srpski patrijarh.
Bio je profesor, a zatim i rektor Prizrenske bogoslovije.
Završio je postdiplomske studije u Atini.
1974. izabran je za episkopa moravičkog, vikara patrijarha Germana.
1975. izabran je za episkopa niškog.
Jedna grupa episkopa, koji su u vladičanskom činu duže od 10 godina, smatraju da bi glavni favorit za finalnu trojnu kandidaturu za novog patrijarha SPC mogao da bude vladika Niški Irinej Gavrilović. Ta grupa istakla je da bi on bio idealno prelazno rešenje, dok se vremenom ne iskristališu najsposobniji među vladikama iz mlađe generacije episkopa.
12. Episkop banjalučki Jefrem (Milutinović)
Rođen 15. aprila 1944. u selu Busnovi kod Prijedora.
Osnovnu školu i gimnaziju završio je u Sanskom Mostu.
1967. zamonašio se u manastiru Liplje .
1976. upisao u bogosloviju u manastiru Krki.
1975. završava Moskovsku duhovnu akademiju.
1980. izabran za episkopa banjalučkog.
13. Episkop budimljansko-nikšićki Joanikije (Mićović)
Rođen je 20. aprila 1959. u Velimlju, Banjani.
Gimnaziju je završio u Nikšiću.
1980. diplomirao je na Bogoslovskom fakultetu SPC u Beogradu i apsolvirao filosofiju na Filosofskom fakultetu u Beogradu.
1990. zamonašio se u manastiru Ćelija Piperska
2000. godine postaje episkop budimljansko-nikšički
Član Svetog arhijerejskog sinoda SPC bio je 2004-2006.
14. Episkop šumadijski Jovan (Mladenović)
Rođen je 11. septembra 1949. u selu Dobrača kod Arilja.
1960. odlazi u manastir Sveti Arhangeli u Klisuri u kojem ostaje kao iskušenik.
1963. prelazi u manastir Studenicu gde ostaje trideset godina.
1971. u manastiru Studenici prima monaški postrig.
1971. upisuje Bogosloviju Svetog Save u Beogradu.
1974. upisuje Bogoslovski fakultet, a diplomira 1980. godine.
1993. postaje episkop tetovski i vikar srpskog patrijarha sa dužnostima arhijereja za eparhije SPC u Makedoniji.
1994. izabran za episkopa zapadnoameričkog
2002. postaje episkop šumadijski.
15. Mitropolit zagrebačko-ljubljanski Jovan (Pavlović)
Rođen je 22.oktobra 1936. u slavonskom selu Medincima, kod Podravske Slatine.
1951. upisuje Bogosloviju «Svetog Save» u manastiru Rakovica.
1963. diplomirao na Bogoslovskom fakultetu Srpske Pravoslavne crkve u Beogradu.
Postdiplomske studije završio u Zapadnoj Nemačkoj.
1967. se zamonašio.
1977. izabran za Episkopa Srpske pravoslavne Crkve.
od 1982. do1992. godine predstavnik je Srpske Pravoslavne Crkve u Ženevi za međucrkvenu pomoć.
1992. izabran je za predsednika Episkopskog saveta Srpske Pravoslavne Crkve u Republici Hrvatskoj, pa je u tom svojstvu potpisao Ugovor sa predsjednikom Vlade Ivicom Račanom o odnosima Srpske Pravoslavne Crkve i Vlade Republike Hrvatske.
1994. godine proširena je jurisdikcija Eparhije zagrebačko- ljubljanske i na Srbe u Republici Italiji pa je Mitropolit Jovan krajem jula iste godine u hramu Svetog Spiridona Čudotvorca u Trstu preuzeo dužnost od Preosvećenog G. Konstantina Episkopa srednjeevropskog.
16. Episkop timočki Justin (Stefanović)
Rođen je 1955. u Čačku.
Odrastao je u Beogradu gde je završio Hemijsko-tehničku školu i Ekonomski fakultet.
1983. zamonašio se u manastiru Crna Reka
Kasnije je završio i Bogoslovski fakultet u Beogradu i postdiplomske studije u Atini. 1991. postao je iguman manastira Crna reka.
1992. hirotronisan je za vikarnog episkopa hvostanskog.
1993. izabran za episkopa timočkog
Episkop Justin je dobitnik nagrade Kapetan Miša Anastasijević za 2005. godinu. Takođe je i nosilac Zlatnog krsta Apostola Pavla prvog reda koji mu je dodeljen od strane Grčke pravoslavne crkve.
17. Episkop srednjoevropski Konstantin (Đokić)
Rođen je 26. septembra 1946.
u Gornjem Crnjelovu u Semberiji.
Osnovnu školu je završio u rodnom mestu.
Srpsku pravoslavnu Bogosloviju Svetog Arsenija u Sremskim Karlovcima završio je u prvoj posleratnoj generaciji 1967. godine.
1970. se zamonašio.
1974. zavrašava Bogoslovski fakultet u Beogradu.
od 1970.do 1979. radio je kao službenik i sekretar Eparhije zvorničko-tuzlanske.
od 1978. do 1982. godine bio je predavač u Bogosloviji Sveta Tri Jerarha u manastiru Krki.
1991. izabran je za episkopa srednjoevropskog.
18. Episkop šabački Lavrentije (Trifunović)
Rođen je 27. januara 1936. u Bogoštici kod Krupnja.
U Loznici je završio pravoslavnu Bogosloviju, a Bogoslovski fakultet u Beogradu.
1967. posvečen u episkopski čin
od 1967. do 1969. godine bio je vikarni episkop moravički u Beogradu.
1969. postavljen za episkopa zapadnoevropskog i australijsko-novozelandskog.
1985. u Londonu je venčao princa Aleksandra Karađorđevića i princezu Katarinu.
1989. Sveti arhijerejski sabor izabrao ga je za episkopa šabačko-valjevskog.
2006. na njegov predlog Sveti arhijerejski sabor je na svom redovnom zasedanju u maju 2006. podelio veliku eparhiju šabačko-valjevsku na dve eparhije: šabačku sa sedištem u Šapcu i valjevsku sa sedištem u Valjevu. Od tada je gospodin Lavrentije šabački episkop, a za valjevskog episkopa postavljen je Milutin Knežević, do tada australijsko-novozelandski.
Episkop Lavrentije govori engleski, nemački i ruski jezik. Bio je član Svetog arhijerejskog sinoda 2002-2004.
19. Episkop za Ameriku i Kanadu Mitropolije novogračaničke Longin (Krčo)
Rođen je 1955. u selu Kruščanju, opština Olovo.
Zamonašio se kao učenik petog razreda bogoslovije.
od 1975. do 1979. pohađao je Moskovsku duhovnu akademiju.
1985. izabran za vikarskog episkopa moravičkog.
1986. izabran za episkopa australijsko-novozelandskog, gde je ostao šest i po godina.
1992. postaje episkop dalmatinski. Posle pada Republike Srpske Krajine iz manastira Krka prelazi u Divčibare kod Valjeva.
1998. postavljen je za administratora američko-kanadske eparhije.
1999. izabran za episkopa američko-kanadske eparhije Novogračaničke mitropolije.
20. Episkop zapadnoevropski Luka (Kovačević)
Rođen je 1950. u Piskavici kod Banja Luke.
Bogosloviju "Sveta Tri Jerarha" završio je u manastiru Krki 1971. godine, a studije teologije na institutu Svetog Sergija u Parizu 1982. godine.
1976. se zamonašio.
od 1982. do 1992. bio je sabrat manastira Svetog Save u Ilajnu, Australija.
1992. izabran je za Episkopa australijsko-novozelandskog.
1997. izabran za Episkopa zapadnoevropskog.
21. Episkop osečkopoljski i baranjski Lukijan (Vladulov)
Rođen je 9. maja 1933. u Hajfeltu, 
današnji Novi Kozarci u Banatu.
Osnovnu školu započeo je u Srpskoj Crnji, a završio je u Kovilju. Petorazrednu Borosloviju sa maturom završio u Sremskim Karlovcima, a Bogoslovski fakultet u Beogradu.
1958. zamonašio se u manastiru Kovilju.
Zatim odlazi u manastir Kovilj, gde ostaje do 1964. godine.
1964. prelazi u manastir Bođani. U manastiru je podigao botaničku baštu u kojoj ima oko 160 vrsta raznog rastinja i drveća.
1991. izabran je za episkopa osečkopoljskog i baranjskog
22. Episkop budimski Lukijan (Pantelić)
Rođen je 1950. u Molu.
Najpre je studirao prava, zatim diplomirao na Bogoslovskom fakultetu u Beogradu.
1979. episkop šumadijski Sava (Vuković) zamonašio ga je u manastiru Divostinu 1984. izabran za budimskog episkopa.
1996. preuzeo je administraciju Pravoslavne srpske eparhije temišvarske.
23. Episkop zapadnoamerički Maksim (Vasiljević)
Rođen je 27. juna 1968. u Foči. 
1996. se zamonašio u manastiru Tvrdoš u Trebinju.
Završio je Bogosloviju i Bogoslovski fakultet u Beogradu.
od 1995. do 1997. kao stipendista države Grčke i Fondacije "Aleksandar Onazis" magistrirao je teologiju na univerzitetu u Atini.
2004. završava postdoktorske studije iz vizantijske istorije na Sorboni u Parizu.
2004. izabran je za zaadnoameričkog episkopa.
24. Vladika valjevski Milutin (Knežević)
Rođen je 1950. u selu Mijačima kod Valjeva.
Sa 13 godina otišao je u manastir Kaona, gde je bio iskušenik do 26. oktobra 1963. kada ga je episkop šabačko-valjevski Jovan (Velimirović), zamonašio u manastiru Petkovica.
Završio je Bogosloviju Svetog Save u Beogradu.
Bogoslovski fakultet započinje u Beogradu, a studije nastavlja na fakultetu Svetog
Save u Libertvilu.
Vladika Lavrentije ga je 7. februara 1996. godine, postavio za starešinu manastira Kaona i Lelić.
Za episkopa australijsko- novozelandskog hirotonisan je 20.juna 2003.
25. Episkop istočnoamerički Mitrofan (Kodić)
Rođen je 1951. godine u selu Ljuša, Šipovo, Bosna.
Osnovnu školu završio je 1966. godine, a bogosloviju u manastiru Krka 1971.
1970. se zamonašio.
1975. završio je bogoslovski fakultet u Bukureštu.
1987. izabran za vikarnog episkopa topličkog.
1988. izabran za administratora Eparhije srednjezapadnoameričke.
1991. izabran za episkopa Eparhije istočnoameričke.
Episkop Mitrofan je redovni profesor Svetog Pisma Novog Zaveta na Bogoslovskom fakultetu Svetog Save u Libertivilu.
26. Episkop banatski Nikanor (Bogunović)
Vladika Nikanor, odnosno Veljko Bogunović, rođen je 1952. godine u Međeđi kod Knina.
1985. hirotonisan u čin episkopa
Banatsku eparhiju preuzeo je 2004. godine, pre toga je bio u Australiji i Eparhiji žičkoj kao pomoćnik vladike.
27. Mitropolit dabrobosanski Nikolaj (Mrđa)
Rođen je 30. avgusta 1928. 
u selu Smoljani kod Bosanskog Petrovca.
1946. upisuje Bogosloviju u Prizrenu
1953. upisuje Bogoslovski fakultet u Beogradu i završava ga u roku.
1973. izabran za australijsko-novozelandskog episkopa.
1978. izabran za episkopa dalmatinskog.
1992. Sveti arhijerejski sabor ga je izabrao za mitropolita dabrobosanskog sa sedištem u Sarajevu.
28. Episkop vranjski Pahomije (Gačić)
Rođen 17. oktobra 1952. u selu Čečavi kod Teslića, u BiH.
Sa svojih dvadeset godina je bio iskušenik u manastiru Ozrenu i u manastiru Visokim Dečanima.
1973. se zamonašio.
1976. nakon završetka bogoslovije u Prizrenu odlazi na teološki fakultet u Atini, gde je diplomirao 1980. godine.
Po završetku osnovnih studija, provodi dve godine u Palestini, na Sinaju, u egipatskim manastirima, na Svetoj gori i u Japanu, na postdiplomskim studijama.
1992. godine je izabran za vranjskog episkopa (vladiku).
29. Episkop slavonski Sava (Jurić)
Rođen je 27. februara 1942. u Čikagu, SAD.
1964. primio je monaški postrig je primio.
1994. izabran je za episkopa Australijsko-novozelandskog.
1999. izabran je za episkopa slavonskog.
30.Episkop mileševski Filaret (Mićević)
Rođen je 8. avgusta 1947. u Borcima kod Konjica.
Osmogodišnju školu je završio u Konjicu, a Bogosloviju Svetog Save u Beogradu.
1969. primio je monaški čin u kapeli Bogoslovije, dobivši na monašenju ime Filaret.
1981. postaje starešina hrama Svetog Arhanđela Gavrila u Zemunu.
1999. Sveti Arhijerejski Sabor ga je izabrao za episkopa mileševskog.
31. Episkop dalmatinski Fotije(Sladojević)
Rođen je 1. februara 1961. u Dujakovcima, opština Banja Luka, BiH. Osnovnu školu završio je u Čurugu, a srednju tehničku školu u Novom Sadu.
1983. upiao Bogoslovski fakultet u Beogradu na kojem je 1988. godine diplomirao.
Potom dve godine provodi na postdiplomskim studijama u Erlangenu - Nemačka.
1990. prima monaški čin u manstiru Kovilj.
od 1993. do1998. radi kao profesor u bogosloviji Svetog Arsenija u Sremskim Karlovcima.
1999. postaje episkop dalmatinski.
Po odluci Svetog Arhijerejskog Sabora SPC 2000. godine Episkop Fotije biva postavljen za v.d. rektora obnovljene bogoslovije Sveta Tri Jerarha u manastiru Krka.
32. Mitropolit srednjezapadnoamerički Hristofor (Kovačević)
Rođen u Galvestonu, u Teksasu.
Nakon završene više škole, studirao je i diplomirao na Bogoslovskom fakultetu “Sveti Sava” u Libertvilu, Ilinois.
Nastavio je obrazovanje na Univerzitetu u Pitsburgu, zatim je pohađao Teološki fakultet Grčke Pravoslavne Crkve u Bruklinu, Masačusets i kasnije doktorirao na Teološkom fakultetu Univerziteta u Čikagu.
Otac Velimir je bio paroh u Pensilvaniji i Čikagu, kao i sveštenik na četiri Univerziteta.
1970. Sinod Srpske Pravoslavne Crkve ga je imenovao za Episkopa i tom prilikom je dobio ime Hristofor.
On je prvi američki episkop koji je dobio episkopiju u severnoj Americi.
1991. imenovan za Mitropolita srednjoameričke diocese, čime je postao Primat crkve u Americi.
33. Episkop bihaćko-petrovački Hrizostom (Jević)
Rođen je 04. marta 1952. u selu Vođenici, Opština Bosanski Petrovac, BiH.
Završio je bogosloviju u manastiru Krki.
1971. primio je monaški čin i dobio ime Hrizostom.
Bogoslovske studije pratio na Aristotelovom Univerzitetu u Solunu.
Od 1981. do 1991. radio kao profesor i vaspitač u bogosloviji Sveta Tri Jerarha u manastiru Krki.
1991. godine izabran je za prvog episkopa novoosnovane eparhije bihaćko-petrovačke.
13. septembra 1995. proteran je iz svoje rezidencije u Ključu, a 10. oktobra iste godine proteran je i sa teritorije svoje eparhije.
05. februara 1996. godine vratio se na eparhiju nakon primene potpisivanja Dejtonskog mirovnog sporazuma.
Kao izbeglica, boravio je od 1996. godine u selu Podrašnici, u Šipovu i u manastiru Klisini kod Prijedora.
U sedište eparhije, Bosanski Petrovac, vratio se u jesen 2002. godine.
Episkop Hrizostom govori grčki jezik, a služi se ruskim i francuskim.
34. Episkop žički Hrizostom (Stolić)
Rođen 1939. u Rumi, gde je završio osnovnu i srednju školu.
Po završetku srednje škole odlazi u manastir Dečane, gde je zamonašen.
Ubrzo posle toga odlazi u Ameriku gde u ruskom manastiru Svete Trojice u Džordanvilu, studira teologiju.
Po završenim studijama služio je kao pomoćni paroh u Sabornoj crkvi Svetog Vaskrsenja Hristovog u Čikagu i kao parohijski sveštenik u srpskoj crkvi Svetog velikomučenika Georgija u Istočnom Čikagu.
Zatim odlazi u Svetu Goru u manastir Hilandar ostaje 20 godina.
1988. izabran za episkopa zapadnoameričkog
1992. izabran za episkopa Žičkog.
Pogledajte:
