Američka lista svih diktatora sveta: Među njima jedan Srbin i jedan Hrvat
Američki portal "Business Insider" objavio je listu najbrutalnijih diktatora za koje, kako pišu, mnogi nikad nisu čuli, a na tom popisu našao se Radovan Karadžić, kao i Ante Pavelić.
Evo američke liste:
1. Fransisko Solano Lopez (Paragvaj, 1862-1870)
Pogubio stotine svojih zamenika, uključujući i vlastitog brata i na kraju doveo do osmogodišnje argentinske okupacije.
2. Jozef Tiso (Slovačka, 1939-1945)
Katolički sveštenik koji je predvodio slovački fašistički pokret, Jozef Tiso je bio na čelu jednog od brojnih nacističkih satelitskih režima gotovo sve vreme trajanja Drugog svetskog rata.
3. Dimitrije Stojaković (Mađarska, 1944.)
Bio vojnik i diplomata koji je tokom Drugog svetskog rata bio predsednik vlade i ministar inostranih poslova u Mađarskoj od 23. marta 1944. do 24. avgusta 1944. Rođen je u Vršcu, koji je u to vreme pripadao Austrougarskoj. Po rođenju je bio Srbin. Promenio je svoje ime u mađarizovanu verziju, Dime Stojaj 1927. godine.
Za vreme njegove šestomesečne vladavine 1944. godine na poziciji mađarskog premijera, iz Mađarske je deportovano više od 440.000 Jevreja.
4. Maćaš Rakoši (Mađarska, 1945-1956)
Nazivali su ga "Staljinovim najboljim mađarskim učenikom". Rakoši je provodio etnička čišćenja i time učvrstio represivni režim pod palicom Sovjeta. Nakon što je Staljin umro 1953. godine, SSSR je odlučio da je njegov režim prebrutalan pa su Rakošiju kazali da može ostati na čelu mađarske Komunističke partije jedino ako premijersku poziciju prepusti drugome. Konačno je maknut 1956., kako bi smirili Josipa Broza Tita.
5. Horlogin Čojbalsan (Mongolija, 1930-ih -1952)
Primenio je Staljinove metode na svoju zemlju, pa je tako suzbijao otpor i pobio desetine hiljada ljudi, većinom čelnika političkih stranaka i intelektualce.
6. Enver Hodža Albanija (1944 -1985)
Hodža je pretvorio Albaniju u balkansku verziju Severne Koreje. Za vreme vladavine koja je trajala četiri decenije, Enver je zabranio religiju, naredio izgradnju desetina hiljada betonskih bunkera, ekscentričnih javnih zgrada i prekinuo gotovo sve diplomatske odnose sa svetom.
7. Le Duan (Vijetnam, 1960-1986)
Iako nikad nije službeno bio na čelu Vijetnama, Le Duan je donosio sve važne odluke unutar državnog komunističkog režima. Nadgledao je čišćenje države od antikomunista što je dovelo do zatvaranja oko 2 miliona ljudi, dok je njih oko 800.000 brodovima pobeglo iz države.
8. Ijan Smit (Rodezija, 1964-1979)
Njegov je cilj bio da zadrži vlast belaca u crnačkoj koloniji. Kao premijer nezavisne Rodezije, Smit je provodio apartheid sličan onome u Južnoj Africi, uspostavljajući rasnu separaciju i kontrolu.
9. Ramfis Trujillo (Dominikanska Republika, 1961.)
Njegov je otac Dominikanskom Republikom vladao više od 30 godina, a Ramfis koji je čin pukovnika dobio kad je imao tek četiri godine, proveo je tek nekoliko meseci kao diktator. 1961. je pobegao na jahti u Španiju. Priča se kako je sa sobom poneo i kovčeg sa očevim lešom u kojem se nalazilo dragulja i nakita vrednih gotovo četiri miliona dolara.
10. Mišel Mikombero (Burundi, 1966-1976)
Vojni zapovednik i kasnije ministar obrane, imao je samo 26 godina kad je 1966. godine predvodio državni udar koji mu je osigurao premijersko mesto. Ubrzo je abolirao monarhiju i prognao 19-godišnjeg kralja. 1972. godine Mikomberova vlada je u krvi ugušila pobunu Hutua. Organizirana su masovna ubistva u kojima je prema procenama pobijeno između 150.000 do 300.000 ljudi.
11. Jahija Kan (Pakistan, 1969-1971)
Svrgnuo je pakistansku vladu i uspostavio vojnu vladavinu. Kan je nadgledao masovna ubistva oko pola miliona Bengalaca i ostalih manjina u Indiji.
12. Karlos Manuel Arana Osorio (Gvatemala, 1970-1974)
Jedan od vojnih zapovednika koji su postali predsednikom Gvatemale u vreme nasilnih godina nakon ustanka 1954. godine. Za to vreme progonio je studente, radnike i političke protivnike. Procenjuje se da je oko 20.000 ljudi "umrlo" ili "nestalo" za vreme njegove vladavine.
13. Horhe Rafael Videla (Argentina, 1976-1981)
Njegova je vlada sprovodila zloglasni "prljavi rat", za vreme kojega je oteto, zatvoreno i ubijeno na desetine hiljada ljudi. Među njima su bili brojni intelektualci, novinari i profesori. Službena procena broja ubijenih za vreme njegove vladavine iznosi 9.000, ali mnogi veruju da se ta brojka kreće između 15.000 i 30.000.
14. Ante Pavelić (1941-1945)
Nakon što je jugoslovenski kralj proglasio sebe diktatorom 1929. godine, Pavelić je pobegao iz zemlje kako bi organizovao ultrafašistički pokret nazvan Ustaše. Njihov cilj bio je stvaranje nezavisne države Hrvatske, a njihovo delovanje povezivalo se s terorizmom. Ustaše su izvele atentat na kralja Aleksandra 1934. godine.
Nakon što su Sile osovine preuzele kontrolu nad Jugoslavijom 1941. Pavelić je došao na vlast kao čelnik Nezavisne Države Hrvatske (NDH). Iako su državom upravljale ustaše, prave je konce vukla nacistička Nemačka i fašistička Italija. Pod Pavelićevim vođstvom, režim je proganjao ortodoksne Srbe, Jevreje i Rome. Kad je nacistička Nemačka poražena 1945. godine, Pavelić je pobegao u Argentinu, a na kraju je umro u Španiji 1959. godine.
15. Radovan Karadžić (Republika Srpska, 1992-1996)
Bivši predsednik Republike Srpske nadgledao je etničko čišćenje bosanskih muslimana, radi se o jednim od najgorih zločina na evropskom tlu od kraja Drugog svetskog rata. Haško tužilaštvo veruje da je Karadžić naredio masakr u Srebrenici u julu 1995. godine, kada su srpski militanti u tri dana pobili više od 8.000 bosanskih muslimana. Uhapšen je 2008. godine u Srbiji i poslat u Hag gde još uvek traje suđenje zbog ratnih zločina, piše "Business insider".
