Njujork poželjan samo za bogate
Njujork se pretvara u grad koji je poželjan samo za bogate, odnosno one sa punim novčanicima, a cene stanarina i troškovi života rastu iz godine u godinu.
Cele gradske četvrti, poput jugoistočnog dela Menhetna, pretvaraju se u gradske četvrti kao stvorene za moderne urbane stanovnike: trgovine sa organskom hranom, male galerije, kreativno uređeni kafići. Urbanisti ovaj proces nazivaju "gentrifikacijom".
Čak i tradicionalni useljenički i radnički kvartovi zahvaćeni su ovim procesom, kao i dobri delovi Bruklina, koji je od Menhetna udaljen nekoliko minuta vožnje podzemnom železnicom. Podizanje standarda zahvatilo je i delove nekad zloglasnog Bronksa koji su bliži Menhetnu.
U ovim "poboljšanim" gradskim četvrtima stanarina za trosobni stan iznosi u proseku 2.000 dolara! To osete i oni bolje stojeći.
Još 2002. građani Njujorka, u proseku, za stanarinu su izdvajali 28 odsto svog neto prihoda, a 2009. ta vrednost već se popela na 34 odsto i u stalnom je rastu. Oni s tanjom platom za krov nad glavom izdvajaju i više od 50 odsto prihoda!
I srednji sloj "stenje" pod sve većim izdacima za stanovanje. Za "gradske oce" u Njujorku srednji platežni sloj su svi oni koji godišnje zarade oko 100.000 dolara! Svuda u SAD takve osobe bi već bile smatrane bogatim ili u najmanju ruku dobrostojećim. Ali u Njujorku je zbog visine životnih troškova to dovoljno samo za "srednji sloj".
Njujork je u vreme gradonačelnika Blumberga postao luksuzno odredište, atraktivno samo za milijardere i turiste. Mnogi bogataši grade nove stanove. Ali, oni su pristupačni samo uskom sloju stanovništva.
