Nemci zavoleli ćirilicu

Sredinom devedesetih prošlog veka u Nemačkoj je bilo oko 800.000 Srba, a sada ih ima manje od 250.000. Mnogi su dobili nemačko državljanstvo, mnogi su se vratili u zavičaj, poput izbeglica, raseljenih lica i penzionera. Zanimljivo je da njihova deca ne uzimaju srpsko državljanstvo, tako da u Nemačkoj zvanično ima sve manje Srba.

Aleksandar Miladinović je rođen u Boljevcu, a već godinama živi u Gisenu, u Nemačkoj. Radi kao prevodilac, oženjen je Ruskinjom, Marijom, i imaju petoro dece. Aleksandar je po zvanju magistar filologije, a položio je i državni ispit za jugoslovenske jezike i radi kao sudski tumač i prevodilac u Frankfurtu. S obzirom na to da njegova agencija ima mrežu prevodilaca u celom svetu, ona se bavi prevođenjem na sve jezike, a specijalizovana je za dokumenta sa sudskom overom.

Aleksandar kaže da je prevođenje veoma perspektivno zanimanje, posebno za mlade. Pored jezika, potrebna je još neka specijalnost, poput prava, ekonomije, informatike ili tehničkih nauka. I zarada je odlična, tvrdi Aleksandar i dodaje da ima odličnu saradnju sa srpskim konzulatom u Frankfurtu, naročito sa konzulom Biljanom Čelik-Jevtić.

- Studirao sam strane jezike u Beogradu godinu i po dana, a onda sam, na nagovor rođenog brata Bojana, koji je završio nemački jezik u Beogradu i otišao u Nemačku na postdiplomske studije, upisao studije engleskog i nemačkog jezika i književnosti u Gisenu. Studije sam, praktično, počeo iz početka. Nije mi bilo teško, jer se kod nas uči mnogo intenzivnije - kaže Aleksandar, koji delimično radi i za policiju, pa mu je posao još interesantniji.

- Jedan od zanimljivih slučajeva bio je kada sam za nemačku kriminalističku policiju prevodio uživo prilikom hapšenja jednog ubice. Imali su sudski nalog za prisluškivanje telefona. On je za 24 sata imao 60 razgovora. Uhapsili su ga kao na filmu - seća se Aleksandar.

On kaže da se u poslednjih 15 godina pojavila srpska mafija u Nemačkoj, ali su to uglavnom sitni dileri droge. Ranije su se bavili krađama, pljačkama, ucenjivanjima i reketiranjima. 

Aleksandar se sa Marijom venčao 2001. godine. Ona je samostalna umetnica, ima svoj atelje i zarađuje prodajući umetničke slike.

- Rođena sam u Peterburgu, majka mi je učiteljica, a tata inženjer. Pošto u Rusiji nije bilo perspektive, učila sam nemački jezik i prijavila se za program razmene đaka. Imala sam 21 godinu, studirala sam jezike, ali pošto mi nisu išli, počela sam da studiram umetnost - priča Marija.