Vojtila - papa sa četiri verenice i ćerkom
Autor knjige "Le Papesse" tvrdi da je Karol Vojtila imao najmanje četiri "verenice" i ćerku, a da je uživao u čarima žena i pošto se zaredio.
Papa Jovan Pavle II možda se oštro protivio ulasku žena u sveštenički red, ali je kao Karol Vojtila i te kako znao da uživa u ljubavi sa njima. Iz jedne takve strasne veze, navodno, izrodio se brak, a onda i ćerka.
Autor knjige "Le Papesse" Klaudio Rendina, pišući o ženama koje su bile uticajne u Rimokatoličkoj crkvi ili su ostale poznate kao ljubavnice papa, celo jedno poglavlje posvetio je damama koje su obeležile Vojtilin život pre nego što se zaredio. Poglavlje "Verenice, prijateljice i papese Jovana Pavla II" uvodi u tajni svet blaženog pape, koji je imao najmanje šest ljubavi.
Da blaženi papa ima ćerku svet je saznao iz nezvanično zabranjene knjige "I have to tell this story" poljskog emigranta Leona Hajbluma, na koju se poziva i Rendina. On ozbiljne papine ljubavi naziva "verenicama" i navodi da ih je bilo četiri. Na početku studija, pre rata 1937. godine, sprijateljio se sa dve godine starijom komšinicom Ginkom Ber. Ona je postala njegova prva ljubav i prva "verenica". Nikada nije priznala vezu, ali je autoru knjige "Papa Jovan Pavle II" Tedu Šulecu pre pet godina otkrila da ju je za papu vezivao poseban osećaj.
Kada su Nemci počeli da proganjaju Jevreje, Vojtila je postao aktivan član poljskog pokreta otpora. Na početku rata nije deportovan u logor samo zbog toga što je radio na miniranju. Sasvim dovoljno da dobije dozvolu da ostane da radi u kamenolomu. To je bio ključni momenat u upoznavanju sa drugom "verenicom" - Irkom Dabrovski, ćerkom jednog od upravnika u fabrici "Solvaj". Upoznao ih je zajednički prijatelj Jozef Krasuski, koji je kasnije otkrio da Vojtila u početku upošte nije bio zainteresovan za buduću izabranicu. Bila je previsoka i premršava za njegov ukus, jer je preferirao "niže i punačke". Ljubav je ipak buknula, ali se brzo i ugasila, posle smrti njenog oca 1941. godine i Vojtilinim pojačanim delovanjem u pokretu otpora.
Najburnija veza dogodila mu se tokom glumačkih dana. U njegovoj pozorišnoj grupi bila je izvesna Halina Krolikijevič, njegova treća "verenica". Veza je imala oscilacije, bila praćena svađama i scenama, možda i zbog toga što je Vojtila 1943. godine imao vezu sa Jevrejkom iz pokreta otpora. Njeno ime nije otkriveno, ali upravo je ta devojka bila njegova četvrta "verenica" i jedina supruga.
Novinar Najdžel Kautorn u knjizi "Seksualni život papa" otkrio je da je Jevrejka sa kojim je "razmenio prstenje" zatrudnela i u julu 1944. rodila ćerku. Ubrzo je izbila pobuna u Varšavi, a Vojtila je kao jedan od učesnika morao da pobegne. Sa sobom je poveo i devojčicu, dok su mu suprugu deportovali. Bežeći od Nemaca, krio se u nadbiskupiji, a devojčicu je dao u samostan.
Ostalo je istorija: završio je teološki fakultet u Krakovu, zaredio se 1946, završio doktorat 1948. i iste godine postao sveštenik u Krakovu, započevši put do papske stolice. Zna se još da je pored četiri "verenice", Vojtila imao još dve velike prijateljice, i to pošto je postao sveštenik.
Devojčicin svaki trag se, i pored poznatih informacija, gubi. Leon Hajblum je tvrdio da je on pronašao Vojtilinu ćerku i sa njom dobio ćerku, odnosno papinu unuku. "Živela je u jednom samostanu u Poljskoj, ali nije bila časna sestra", napisao je Hajblum.
