Prizren srpski Jerusalim
Skupština Kosova usvojila je zakon o Prizrenu kao istorijskoj prestonici. Reč je o zakonu o kojem se govori već šest godina. Ovakvu odluku u Beogradu je prvi prokomentarisao šef srpske diplomatije Ivica Dačić, ocenjujući da "ako Haradinaj i Tači budu brinuli o Prizrenu kao što su brinuli o Svetim arhangelima i Bogorodici Ljeviškoj, bojim se da od njega neće ostati kamen na kamenu". On je podsetio da je od "10.000 Srba koji su tamo živeli pre 1999, ostala mala Milica Đorđević i nekoliko bogoslova".
Živojin Rakočević, novinar i publicista iz Gračanice, poručio je da je Prizren srpski Jerusalim, grad malih i velikih, sirotinje i gospode, grad u kom se nalazi srpska Sikstinska kapela - Bogorodica Ljeviška.
Prizren ne može biti istorijski grad Kosova, smatra dr Aleksandra Novakov, istoričar, naučni saradnik Matice srpske.
- Prizren ne može nikako istinski, osim kao mrtvo slovo na papiru, da bude istorijska prestonica tzv. države Kosovo. Kompletno spomeničko i kulturno nasleđe Prizrena pripada pre svega srpskoj, ali i turskoj provinijenciji. U samom gradu i okolini zabeleženo je da je postojalo više od 300 crkava i manastira. U samom Prizrenu i danas postoji desetak crkva u kojima se liturgija služi, a tamo je još toliko i crkvišta. Do kraja 20. veka nije postojao ni jedan jedini albanski spomenik, osim kuće u kojoj je zasedala Prizrenska liga, juna 1878. Zbog mesta održavanja lige oni su taj grad prozvali istorijskim centrom, što je nedopustivo. Prizren bi, možda, mogao biti ideološki centar, ali nikako istorijski. Zato što je tu prvi put definisan njihov nacionalni program i želja za objedinjavanjem svih teritorija gde žive Albanci. Možda je ovo samo priprema da Prizren jednog dana bude glavni grad Velike Albanije, a u tom slučaju Prizren je geografski dobro odabran grad (blizina Tirane, Ulcinja, Skoplja...) - kaže dr Novakov.
Ona ističe da je Prizren srpski i pravoslavni grad "sve dok se u njemu nalaze srpski srednjovekovni spomenici kulture koji govore o vekovnom prisustvu Srba, Prizrenska bogoslovija i Srbi koji tamo žive."
- Sadašnji trenutak je samo trenutak u istoriji. Bez temelja se ništa ne gradi. U Prizrenu Albanci ne samo da nemaju temelje, već su tuđe srpske i rušili, te njihova "zgrada" neće moći da se održi - zaključuje ona.
Vest izazvala podsmeh
Dr Novakov, rođena Prizrenka, za "Vesti" priča i da se našla u rodnom gradu kad je doneta ovakva odluka:
- U vreme proglašenja Prizrena za istorijski grad tzv. države Kosovo, u Atrijumu crkve Svetog Spasa, zadužbini Mladena Vladojevića iz 14. veka i metoha Manastira Svetih arhangela, zadužbine cara Dušana, održavali su se Spasovdanski dani. Održana je izložba fotografija mitropolita i episkopa Raško-prizrenske episkopije (1854-1941) kao i rektora Prizrenske bogoslovije (od osnivanja 1871. do 1941), a predstavljana je i knjiga "Crkveni život pravoslavnih Srba u Prizrenu i njegovoj okolini u 19. veku". Dan kasnije, nakon liturgije, održana je izložba slika Jesen u Prizrenu, a gostovala je muzička grupa Sanvila i dečji hor "Car Dušan" iz Štrpca. Organizatori su bili raseljeni Srbi Prizrenci i Dom kulture Gračanica, koji ne odustaju od duhovnog obnavljanja Prizrena - važne srpske carske prestonice. Nas, spasovdanski okupljene Srbe, ta informacija nije mnogo potresla, više je izazvala podsmeh.
