Brane Nedića pod zastavom Ljotića
U Višem sudu u Beogradu juče je nastavljen proces pravne rehabilitacije Milana Nedića, predsednika Vlade Srbije u vreme nemačke okupacije. Više od izjave svedoka, pažnju medija privuklo je dešavanje ispred zgrade suda, gde je došlo do međusobnih optužbi i prozivki pristalica i protivnika rehabilitacije, ali zahvaljujući prisustvu policije nije došlo do većeg incidenta.
Predstavnici Komunističke partije, SUBNOR-a i nevladine organizacije Žene u crnom nosili su transparente "Stop rehabilitaciji fašizma", kao i crvene zastave i zastave SFRJ, dok su desničari imali zastavu sa likom Dimitrija Ljotića, organizacije Zbor, kao i zastavu američkog Juga iz građanskog rata. Nosili su i transparent "Spasavanje Srba nije zločin".
Upravo je o tom spasavanju Srba juče na ročištu govorio svedok Žarko Vidović, koji je u vreme rata bio u Savezu komunističke omladine Jugoslavije u Sarajevu. On je naveo da su ga ustaše uhapsile sa još oko 2.500 do 3.000 ljudi, i uputile u logor u Jasenovcu, ali su ih SS jedinice presrele, odabrale njih oko 800 i transportovali za Zemun koji se nalazio na teritoriji Nezavisne Države Hrvatske.
- U Zemunu nije bilo nikakvog uticaja Nedića, osim ako je bio u nekom dogovoru s Pavelićem, što je meni malo verovatno - rekao je Vidović.
Naveo je da je kao član Pokreta narodnog spasa, koji je ostao "odan Jugoslaviji", pomagao Srbima da iz Sarajeva odu u Srbiju vozovima.
Kako je dodao, tadašnja stara jugoslovenska policija, koja će uskoro postati Nedićeva policija, te Srbe je prihvatala sa velikom pažnjom.
"Tetke moje supruge i moja supruga su mi pričale da su tokom čitavog rata bile smeštene u Banji Koviljači gde su imale besplatnu hranu i smeštaj", rekao je Vidović.
Rehabilitacija kvislinga
- Proces rehabilitacije Milana Nedića je uvreda za sve žrtve u Drugom svetskom ratu. Neshvatljivo je da se slavi oslobođenje Beograda, pa se onda rehabilituje onaj od koga se oslobodio - izjavio je ministar Aleksandar Vulin. On je istakao da u Evropi ne postoji nijedna zemlja koja je rehabilitovala svog kvislinškog premijera.
Nedić je odlukom Državne komisije proglašen ratnim zločincem 1945, ali je pre sudske odluke izvršio samoubistvo, skočivši kroz zatvorski prozor. U zahtevu za rehabilitaciju koju su podneli Srpski liberalni savet, Udruženje političkih zatvorenika i žrtva komunističkog terora i Nedićevi potomci, navodi se da je Nedić bio žrtva političkog progona i osporava da je izvršio samoubistvo prilikom isleđivanja. Novo ročište zakazano je za 14. mart.
Od "bando crvena" do Tita i Romanije
Komunisti su uzvikivali: "Idite u Blajburg", dok su im desničari uzvraćali: "Bando crvena", "Krcun i Leka, prokleti doveka". Čule su se i pesme o Ljotiću i Nediću, ali i "Ide Tito preko Romanije". Ispred suda na strani desničara bila su i trojica sveštenika, dok se protivnicima rehablitacije pridružio i Titov unuk.
- Fašizam oživljava, kao što vidite, u Hrvatskoj, Sloveniji, u Evropi - izjavio je Joška Broz, koji smatra da je krajnji cilj postupak rehabilitacije Hitlera, te da se to diktira sa strane.
