Ustavni sud obrazložio odluke u vezi sa Vojvodinom
Ustavni sud je osporio delove Zakona o nadležnostima Vojvodine na osnovu Ustava Srbije, u kome su taksativno nabrojane oblasti u kojima autonomna pokrajina može imati sopstvene nadležnosti i istovremeno utvrdio da će se zakonom odrediti koja su to pitanja u ovim oblastima od pokrajinskog značaja. Kako je danas saopšteno iz Ustavnog suda, ta institucija je pošla od toga da je decentralizacija državne vlasti jedan od osnovnih principa proklamovanih Ustavom, kao i da je jedino ustavotvorac ovlašćen da odredi granice decentralizacije.
Ustavni sud je na sednici 10. jula utvrdio da su neustavne one odredbe zakona kojima se AP Vojvodini prenose nadležnosti u oblastima koje nisu predviđene Ustavom, kao što su nauka i tehnološki razvoj, energetika, lokalna samouprava i organizacija sudske vlasti u Republici. Neustavne su i odredbe kojima se Pokrajini prepušta uređivanje
čitave oblasti, a ne samo onih pitanja u toj oblasti koja su po svojoj prirodi, od pokrajinskog značaja - vodoprivredna delatnost, šumarstvo, lov, ribolov, zaštita životne sredine.
Pored toga, kako zakonodavna vlast prema Ustavu pripada isključivo Narodnoj skupštini i njeno vršenje, uključujući i pravo predlaganja zakona, ne može biti ničim ograničeno ili uslovljeno, osim samim Ustavom, Ustavni sud je utvrdio da nisu u saglasnosti sa Ustavom zakonske odredbe koje obavezuju Skupštinu da prilikom donošenja ili izmena bilo kog zakona ubuduće "vodi računa o dostignutom nivou prava građana na pokrajinsku autonomiju".
Ustavni sud je ocenio da se pravo građana na pokrajinsku autonomiju ne može smatrati individualnim ili kolektivnim ljudskim pravom, čiji se dostignuti nivo garantuje Ustavom, već je reč o ustavnoj garanciji decentralizacije kao rukovodnog principa ustavnog poretka.
Sud je, takođe, ocenio da su pojedinim odredbama Zakona o autonomnoj pokrajini prenete nadležnosti koje mogu biti isključivo u ingerenciji Vlade kao nosioca izvršne vlasti – vođenje politike u određenoj oblasti društvenog života, donošenje propisa za
izvršavanje zakona umesto nadležnog republičkog organa, te je stoga utvrđena neustavnost i ovih odredaba.
Za Ustavni sud je bila sporna i odredba po kojoj AP Vojvodina može osnovati predstavništva u regionima Evrope i u Briselu, jer je pravo predstvljanja u drugim državama isključivo pravo države koja jedina ima međunarodno pravni subjektivitet, pa se preko predstavništva države zastupaju politički, ekonomski, kulturni i drugi interesi
svakog njenog pojedinog dela, pa i autonomne jedinice.
Prema Ustavnom sudu, neustavna je i odredba prema kojoj grad Novi Sad nije samo administrativni centar AP Vojvodine, već je i njen glavni grad, jer je pojam glavnog grada izraz državnosti koju autonomna pokrajina nema, pa zato prema Ustavu u Republici može postojati samo jedan glavni grad.
Prema važećim zakonima jedinice lokalne samouprave na kojima tradicionalno žive pripadnici nacionalnih manjina, nadležne su da uvedu ravnopravnu službenu upotrebu jezika i pisma nacionalne manjine, navodi Ustavni sud. Ta institucija dodaje da je stoga ocenila neustavnom odredbu Zakona prema kojoj se AP Vojvodini daje nadležnost ne samo da uredi koji jezici nacionalnih manjina su u službenoj upotrebi u radu njenih organa, već i da umesto jedinice lokalne samouprave propisuje da li će i koji jezici nacionalnih manjina biti u službenoj upotrebi u svakoj pojedinoj opštini i gradu na teritoriji Pokrajine.
Sa druge strane, Ustavni sud je ocenio da nije protivna Ustavu odredba Zakona o tome da AP Vojvodina može zaključivati međuregionalne sporazume o saradnji, jer oni predstavljaju instrument Ustavom dopuštene saradnje autonomne pokrajine sa odgovarajućim teritorijalnim zajednicama drugih država.
Prema oceni Ustavnog suda nije neustavna ni odredba prema kojoj AP Vojvodina može obezbediti obrazovanje na maternjem jeziku, na svim nivoima obrazovanja, jer je reč o Ustavom dopuštenom obezbeđivanju dodatnih prava nacionalnih manjina, koja se u tom slučaju obezbeđuju iz sredstava autonomne pokrajine.
Takođe, Sud je našao da nisu sporne ni odredbe o nadležnosti Pokrajine u oblasti prostornog planiranja i razvoja, Nacionalnog investicionog plana, odredba o svojini AP Vojvodine, njeno pravo na ostvarivanje saradnje sa odgovarajućim teritorijalnim zajednicama drugih država. Nisu sporne ni nadležnosti da vrši kontrolu i zaštitu prirodnih resursa i dobara na svojoj teritoriji, da uređuje upotrebu naziva AP Vojvodine, kao i da vrši nadzor nad obavljanjem poslova koje poveri jedinicama lokalne samouprave na svojoj teritoriji, navodi Ustavni sud u saopštenju.
