Baka Ljuba čuva ustašku bolnicu
Kuća za koju se decenijama smatralo da je uništena, danas je jedini autentični, a preživeli materijalni dokaz logora smrti Nezavisne države Hrvatske. Ovo važno otkriće pokazao je vladika pakračko-slavonski Jovan Ćulibrk gostima koji su došli na komemoraciju za žrtve logora smrti u Jasenovcu.
Komemoraciju su organizovali Savez antifašista, Antifašistička liga i Srpsko narodno vijeće. Reč je o ustaškoj bolnici u samom mestu Jasenovac, piše zagrebački "Jutarnji list".
Dosad se o toj bolnici znalo iz svedočanstava preživelih logoraša, a naročito od Milka Rifera, autora knjige "Grad mrtvih, Jasenovac 1943". Bolnica je počela s radom u novembru 1942. godine. U njoj su se lečili pripadnici ustaških jedinica koje su bile raspoređene u koncentracionom logoru, članovi njihovih porodica - žene i deca koji su zajedno s muževima i očevima došli u Jasenovac, kao i stanovnici iz okolnih mesta.
I to samo Hrvati, jer su samo oni preostali u ovom mestu, koje je pre rata brojalo 1.200 stanovnika - do otvaranja bolnice, ustaše su se već na početku rata obračunale sa jasenovačkim Srbima.
Bolnica je otvorena u iseljenim kućama srpskih porodica Đure Trivunčića, kao i Nedeljka i Gojka Klincova.
Knjiga o zaboravljenima
U Spomen-području Jasenovac upravnik Ivo Pejaković je najavio razgovore s Ministarstvom kulture i svim zainteresovanim stranama kako bi se napravila nova postavka u muzeju i proširio izložbeni kompleks. Pejaković upućuje i na knjigu kustosa Dejana Motla i Đorđa Mihovilovića "Zaboravljeni" o poslednjim jasenovačkim logorašima i onima koji su preživeli očajnički proboj iz logora. Tu su opisani užasni uslovi u kojima su radili lekari unutar samog logora smrti, a opisuju upravo i ustašku bolnicu u Jasenovcu.
Udovica Gojka Klincova, baka Ljuba Božičić, rođena 1929. u Gradini u Bosni i Hercegovini, u pratnji igumanije Serafime iz manastira Svetog Jovana Krstitelja, decenijama brine o opstanku ove kuće. Vladika Jovan Ćulibrk je nedavno, zajedno s monahinjama, preuzeo brigu o baki. Vladika namerava da to mesto užasa sačuva od zaborava i uništenja, konzervira ga i pretvori u muzej. U njemu bi bile izložene biografije lekara, uglavnom Jevreja, kao i istorija bolnice i retki preživeli artefakti koji su se u njoj koristili.
Smatralo se da su ustaše tu bolnicu uništile pri povlačenju iz Jasenovca krajem aprila 1945, a da je jedina originalna zgrada koja je ostala iz tog vremena kožara, koja je u vlasništvu Opštine Jasenovac, ali je prazna.
Baka Ljuba se preselila u Jasenovac 50-ih godina, ali dobro pamti sve što joj je o toj zgradi govorio pokojni suprug Gojko. On je bio kovač, i nije dopustio da se u štali, u kojoj je radio, izbriše žuta Davidova zvezda, u delu štale koja je služila kao apoteka.
Baka Ljuba je u to doba bila je u zbegu, preživela i sama logor, u Lipiku, i bila na Papuku među 303 izbeglih žena i dece, a zatim u Kuli i kod Gradiške. Pukom srećom je preživela. Još pamti kako su ustaše čerečile Srbina vezanog za kola, videla je i masovno stradanje Roma. Kraj rata je dočekala u Bosanskoj Gradiški.
