Blago hrama čuva Evropa
Na putu od Berana prema Bijelom Polju, sakriven u Tifranskoj klisuri, nalazi se ženski manastir Šudikova koji se u pisanim dokumentima pominje u 16. veku, ali se ne zna kada je tačno osnovan.
U starim zapisima pominju se njegovi igumani Vasilije, Grigorije i Teodor. Hram je posvećen Vavedenju Presvete Bogorodice, a pripada Eparhiji budimljansko-nikšićkoj.
Obnovljen je pre desetak godina zahvaljujući donacijama ktitora Mila Đuraškovića iz Beograda i vernika sa severa Crne Gore. Čuven je po pisanim spomenicima. Najpoznatiji je molebnik koji je napisao đakon Mihailo 1600. godine, a nalazi se u biblioteci grofa Uvarova u Moskvi. Mitropolit budimljanski Gerasim napisao je 1573. godine minej koji se nalazi u Narodnoj biblioteci u Beogradu, a psaltir jeromonaha Danila iz 1592. godine čuva se u Beču.
U manastiru mati Amfilohija i još jedna blagočestiva monahinja domaćinski dočekuju vernike i uglavnom prave tamjan za potrebe čuvenog manastira Sveti Vasilije Ostroški. Pretpostavlja se da je ime dobio po crkvenom sudu, s obzirom na to da je sve do 1738. godine kad su ga Turci razorili i spalili zbog učešća naroda u ustanku, služio kao saborna crkva, a tamo gde je održavan sabor morao je biti i crkveni sud sa sedištem sudika-sudija.
- U ovom manastiru nastao je Svetački zbornik, jedan od najstarijih pisanih spomenika iz ovih krajeva, a čuva se u crkvi Svete Trojice u Pljevljima. U 17. veku pri hramu je radila slikarska i ikonografska škola, koja je iznedrila majstora zoografa Strahinju Budimljanina, autora brojnih freski i ikona koje krase crkve i manastire na teritoriji Pećke patrijaršije istočne Bosne i Crne Gore - kaže mati Amfilohija.
- Pored manastira Đurđevi stupovi, Šudikova je veoma posećena crkva tokom cele godine. U nju navrate vernici iz Bijelog Polja, Pljevalja, Kolašina, Andrijevice, Mojkovca...
- Kao dete dolazio sam na ruševine Šudikove. U brdima iznad ove svetinje nalaze se brojne nepristupačne pećine isposnice, ali nikada nisam smeo u njih da uđem. Zanimljivo je napomenuti da je manastir svojevremeno bio lečilište za slepe, umobolne i nerotkinje. Oni koji bolje poznaju istoriju ovoga kraja tvrde da su u manastir navraćali i tadašnji srpski kraljevi - kaže Boro Marković iz Pešca kod Berana, čija supruga Ljuba, kćerka Ana i sin Miljan mnogo vole ovu svetinju.
Njihov komšija Zoran Rajković ističe da i danas često ode do Šudikove jer se u njoj prelepo oseća.
Obnova počela 2005.
Prva arheološka istraživanja počela su još 1923. godine. Polimski muzej u Beranama je započeo detaljna sondažna ispitivanja u oktobru 2002. godine. Obnova manastira počela je 2005. godine.
Arsenija preneli iz Peći
U knjizi "Poreklo prezimena sela Budimlja" nalazi se i ovaj podatak: "Crkva Šudikova je bila posvećena Svetom Arseniju, čije je telo preneseno iz Peći. Tu je neko vreme počivalo, dokle ga opet nisu sklonili ispred turskog zuluma."