Vukovar: Srbi u strahu palili sveće
Dok su Hrvati pravili medijski spektakl u centru grada, na groblju su se okupile porodice ubijenih Srba, koje je sve vreme obezbeđivala policija.
Vukovar je juče bio sedište Hrvatske i potpuno izolovan grad u kome je, uz prisustvo kompletnog državnog vrha, blizu 50.000 Hrvata pristiglih iz svih krajeva zemlje, obeležilo 20-godišnjicu od "pada ovog grada".
Istovremeno, oko stotinak Srba je na Srpskom vojničkom groblju Aleja, iznad grada, bez ikakve medijske pažnje ili političara višeg ranga, paljenjem sveća i polaganjem venaca odalo počast za 1.314 ubijenih vojnika i civila tokom tromesečnih sukoba na samom početku rata 1991. godine.
Reporteri "Vesti" bili su jedina novinska ekipa iz Srbije koja je zabeležila oba ova događaja.
Obeležavanju ovog datuma data je ogromna pažnja i to je svakako bila vest broj jedan za sve medije. Hrvatska državna televizija je direktno prenosila čitav događaj sa oko 30 kamera, a sve državne ustanove i škole nisu radile, mada nije u pitanju državni praznik.
Reporteri "Vesti" su prošetali centralnim ulicama i noć uoči ove proslave. Jezivo prazne ulice već su bile spremne za prolazak kolone, a na svim zgradama i soliterima su bila istaknuta kandila i hrvatske zastave.
S druge strane, na omalenom Srpskom vojničkom groblju, juče oko 11 časova okupilo se tek nekoliko desetina Srba, uglavnom rodbina poginulih, ali i predstavnici Udruženja Protiv zaborava, Zajedničkog veća opština, Veća srpske nacionalne manjine Vukovar i predstavnici dve stranke, SDSS i Nove srpske stranke.
Ovom događaju ipak nije prisustvovao niko iz Konzulata Srbije u Vukovaru koji je od ovog groblja udaljen manje od jednog kilometra. Na groblje su došli hrvatski policajci, koji su imali zadatak da spreče eventualne incidente.
|
Zašto je vojska intervenisala u Vukovaru 1991. godine Hrvati prvi napali kasarnu JNA
U proleće 1991. godine, u Vukovaru i okolini, pojavili su se ljudi u crnim uniformama sa simbolima ustaške nezavisne Pavelićeve države, kojima je upravljao Tomislav Merčep. On je na prvim višestranačkim izborima na listi HDZ-a, ušao u gradsku skupštinu Vukovara i postao sekretar za narodnu odbranu. Od tada broj ubijenih i nestalih Srba se uvećavao svakodnevno.
Te 1991. godine u Vukovaru je bio garnizon Jugoslovenske narodne armije, 14. pontonjerski bataljon. Tu je lociran još 1948. godine. Osokoljeni činjenicom da im se niko ne suprotstavlja, da su Srbi u paničnom strahu i bez ikakve zaštite, Merčep i njegova jedinica kreću u blokadu kasarne u Vukovaru.
Najpre su isključeni voda i struja, posle čega su usledile oružane provokacije i onda otvoren napad na vojnički i oficirski kadar u kasarni. Gađani su snajperima, a bombe su ubacivane u krug kasarne. Petnaestog septembra hrvatske snage u Vukovaru otpočinju masovne napade na garnizon JNA.
Tada vrhovna komanda u Beogradu upućuje u Vukovar gardijske oklopno-mehanizovane jedinice, sa zadatkom da zaštite napadnute pripadnike JNA. |
- Zvanično, parastos za sve poginule Srbe u Vukovaru je druge nedelje u septembru i ove godine smo ga dostojanstveno obeležili, a sada nismo nikoga zvanično pozvali. Ovaj datum smo namenili ljudima koji žele da odaju počast našim žrtvama, uglavnom rodbini i prijateljima poginulih.
Međutim, ono što je mnogo tužnije je da su Srbi u Vukovaru, 20 godina, svakog 18. novembra, građani drugog reda, mada činimo trećinu ukupnog stanovništa. Srbi se ovog dana trude da "ne postoje", pa većina napušta grad i nekoliko dana ranije, kako ne bi doživeli neke neprijatnosti - kaže predsednik Zajedničkog veća opština Dragan Crnogorac i ističe da se Srbi iz Vukovara i okoline najviše plaše kada se zvanična hrvatska ceremonija završi i kada padne mrak.
Na Vojničkom groblju, 68-godišnja Tereza Tomanić na sve to odmahuje rukom. Ona strpljivo, promrzlim rukama pali sveće za svog sina Borislava koji je poginuo 19. septembra 1991. godine ispred kuće.
- Imao je samo 23 godine i ni mrava nije zgazio. Međutim, kao da nikoga ne zanima što su u Vukovaru stradali i Srbi. Još više nas boli što se toga ne sećaju ni u Srbiji. Svi su nas zaboravili - priča Tereza.
Za 36-godišnjeg Dejana Roknića ovaj datum takođe izaziva bolna sećanja jer mu je pre 20 godina, 17. septembra poginuo otac Dragan.
- Srpske žrtve u Vukovaru kao da ne postoje. Zar je moguće da se sve ove godine niko iz hrvatskih vlasti nije osmelio da dođe i na naše groblje i da oda počast žrtvama. Zar žrtva rata nije žrtva rata svejedno koje je nacionalnosti. Nažalost, mi Srbi iz Vukovara i dalje ne smemo da kažemo da smo stradali - zaključio je Roknić.
Na ulicama i ustaški simboli
Većina Hrvata juče je u Vukovar pristigla sa vidno istaknutim hrvatskim zastavama i obeležjima raznoraznih ratnih jedinica tokom rata. Međutim, u brojnoj ikonografiji bili su primetni i simboli ustaške Hrvatske. Nekoliko hiljada ljudi u vojnim uniformama je javno demonstriralo celim gradom, da bi se zatim priključili molitvenoj šetnji od vukovarske bolnice do Poljoprivrednog dobra Ovčara.
Zločinci i dalje na slobodi
Đorđe Macut
I predsednik Veća srpske nacionalne zajednice iz Vukovara, Đorđe Macut, ogorčen je jer do danas niko nije odgovarao za brojne zločine nad Srbima u tom gradu.
|
