Karadžić: Arkan u Zvornik došao kao heroj
Optuženi Radovan Karadžić izjavio je pred Haškim tribunalom da je Željko Ražnatović Arkan u proleće 1992. došao u Zvornik "kao heroj" iz Bijeljine, gde su ga Muslimani "blagosiljali".
Karadžić je to rekao unakrsno ispitujući zaštićenog svedoka optužbe KDZZ-555 koji je u to vreme bio policajac i član Kriznog štaba Srpske demokratske stranke u Zvorniku.
U glavnom iskazu KDZZ-555 je svedočio da je napad na Zvornik, aprila 1992, naredio Ražnatović koji je prethodno pretukao neke lokalne srpske zvaničnike.
Pored Ražnatovićevih ljudi, u akciji su učestvovale i dobrovoljačke jedinice nazivane po vođama – Niški, Pivarski, Žućina grupa. Po rečima svedoka, bili su tu i Beli orlovi, kao i dobrovoljci iz Loznice i Vukovara.
Tadašnji predsednik SDS i Republike Srpske, Karadžić je optužen za teške zločine koje su u Zvorniku u leto 1992. nad Muslimanima počinile te paravojske, uključujući masovna ubistva, nezakonito pritvaranje, mučenje, pljačku i progon.
Unakrsno ispitujući svedoka, Karadžić je sugerisao da je Ražnatović u Zvorniku boravio "dva puta, kratko", a KDZZ-555 je precizirao da je Ražnatović u gradu bio "dva puta po jedan sat, a njegov predstavnik, major Pejić – sedam dana".
Karadžić koji se brani sam, potom je sugerisao da je Ražnatović "u Zvornik došao kao heroj iz Bijeljine gde su ga Muslimani primali u kuće i blagosiljali zato što je za 24 sata prekinuo tu krizu".
Svedok je potvrdio da Ražnatović "jeste došao kao heroj".
Do smrti 2000. godine, Ražnatović je bio na optužnici Tribunala za ratne zločine nad Muslimanima u BiH, uključujući u Bijeljini i Zvorniku.
Na sugestiju Karadžića, svedok je potvrdio da vlasti u Zvorniku nisu imale kontrolu nad dobrovoljačkim jedinicama koje su počinile zločine nad Muslimanima. KDZZ-555 je izjavio i da su članovi opštinskog kriznog štaba i jedan od ministara bosanskih Srba bili izloženi maltretiranju dobrovoljaca sve dok ih u julu 1992. nije pohapsila specijalna policijska jedinica.
Iskaz svedoka da su se Srbi u Zvorniku uoči rata u BiH naoružavali uz pomoć tadašnjeg visokog zvaničnika Srbije Radmila Bogdanovića, Karadžić je nastojao da ospori tvrdnjom da Bogdanović u to vreme nije bio ministar unutrašnjih poslova, već zadužen za saradnju sa Srbima van Srbije.
Svedok je ponovio da je Bogdanović, pošto su ga uverili da postoji opasnost od naoružanih Muslimana, predstavnike Srba iz Zvornika uputio na Radoslava Kostića, jednog od tadašnjih komandanata srpske Teritorijalne odbrane u SAO Slavonija, Baranja i zapadni Srem, koji im je obezbedio oružje.
Karadžić je sugerisao da Kostić u to vreme nije bio pripadnik MUP Srbije, a KDZZ-555 je to prihvatio.
Po Kostiću koji je ubrzo poginuo u Istočnoj Slavoniji, naknadno je nazvana baza Jedinice za specijalne operacije Službe državne bezbednosti Srbije u Kuli.
U nastavku suđenja, tužioci su pred sudije izveli sledećeg zaštićenog svedoka koji će, pod pseudonimom KDZZ-340, sutra svedočiti o ratnim zbivanjima u Zvorniku.
Karadžić je optužen za genocid u Srebrenici i još osam bosanskih opština; za progon Muslimana i Hrvata širom BiH; za terorisanje stanovništva Sarajeva kampanjom artiljerijskih i snajperskih napada i za uzimanje osoblja UN za taoce 1992-95. godine.
