Ruski naučnici pronašli lek za rak
Ruski naučnici, u saradnji sa svojim evropskim kolegama, došli su do revolucionarnog otkrića - pronašli su način da istovremeno dijagnostikuju i leče rak. Novi metod podrazumeva korišćenje nanočestica silicijuma za otkrivanje i uništavanje ćelija raka uz pomoć ultrazvuka, ne šteteći zdravim ćelijama.
Kako "ugušiti" ćelije raka
- Pronašli smo "blaži" režim terapijskog dejstva na ćelije raka, koji ne dovodi do masovnog uništavanja ćelija, ali, sudeći po svemu, dolazi do uništenja pre svega unutarćelijskih organela nanočesticama - rekao je Andrej Sviridov sa Moskovskog državnog univerziteta "Lomonosov".
Naučnik je istakao i da ovaj metod dovodi do jačeg terapeutskog efekta. Fizičari, hemičari, biolozi, pa i nanotehnolozi su poslednjih godina počeli da razvijaju nove metode za obavljanje hirurških operacija i terapija, koje se izvode bez otvaranja tela i nanošenja povreda tkivima i organima.
Na primer, stručnjaci su razvili čestice koje se uvode u tumor, a zatim zagrevaju pomoću lasera. To uništava rak, a ne šteti zdravim ćelijama. Slično deluje i genska terapija i specijalni lekovi koji sputavaju rast krvnih sudova i tumora i tako "guše" ćelije raka.
Sviridov i njegove kolege, koji rade pod rukovodstvom prof. Viktora Timošenka, sada su stvorili posebne nanočestice od silicijuma, obložene specijalnim sastavom polimera, koji mogu istovremeno da se koriste i za izučavanje i za "ubijanje" raka, uz pomoć ultrazvuka.
Uništava tumore, ali i zdrave ćelije
Glavni problem ovakvih metoda u lečenju raka, kažu naučnici, dosad je bio taj što ultrazvuk i nanočestice koje apsorbuje, često deluju neselektivno i uništavaju ne samo tumore već i zdrave ćelije. Osim toga, takve nanočestice se veoma brzo rastvaraju u organizmu, što ne dozvoljava naučnicima da ih izuče zbog njihove nedugovečnosti i toksičnosti.
Ruski stručnjaci sa "Lomonosova" sada su rešili taj problem, i to tako što su nanočestice od poroznog silicijuma obložili slojem dekstrana, biopolimera iz molekula glukoze. Takve čestice, kako ističu biolozi, ne samo da se sporije razlažu u poređenju sa njihovim "golim" pandanima, već i svetle kada se ozrače ultraljubičastim zracima, što omogućava da se tkiva i ćelije izučavaju.
Ove čestice naučnici su ispitali na kulturama ćelija raka na ljudskom grkljanu, i to tako što su ga zračili ultrazvukom u prisustvu i odsustvu nanočestica. Eksperimenti su pokazali da "čist" ultrazvuk ne deluje na ćelije raka, dok ih u kombinaciji sa nanočesticima pažljivo ubija.
A sad predstoje godine kliničkih ispitivanja...
Osim toga, te nanočestice, kako ističu naučnici, mogu da se koriste za dostavu leka i drugih molekula u zdrave ćelije ili ćelije raka. Zagrevanje pomoću ultrazvuka ili radio-talasa će, kako navode, molekule leka učiniti pokretljivijim, a samim tim to će ojačati njihovu efikasnost.
Inače, taj pravac na kom rade naučnici naziva se teranostika. Ovaj termin je sastavljen od reči "terapija" i "dijagnostika" i označava proces istovremene dijagnostike bolesti i njenog lečenja. Teranostika se, između ostalog, primenjuje u otkrivanju i lečenju više vrsta onkoloških bolesti pomoću nanočestica, napunjenih lekom i ciljano "ubrizganih" u ćelije raka.
Međutim, ne bi trebalo očekivati da nanočestice uđu u medicinsku praksu danas ili sutra, jer predstoji niz kliničkih ispitivanja na životinjama i ljudima. Na to se mogu "potrošiti" i godine, a takva ispitivanja ne se završavaju uvek pozitivno.
