Karakul: Mrtvo more na krovu sveta
Slano jezero Karakul nalazi se na gotovo četiri hiljade metara nadmorske visine, ugnežđeno između snežnih vrhova tadžikistanskog platoa Pamir i predstavlja jedno je od najviših jezera na svetu.
Smatra se da je jezero nastalo nakon udara meteora pre više miliona godina, a njegove vode čine pravu oazu usred negostoljubivog i kamenitog pejzaža Pamira. U viktorijansko doba ovi predjeli su smatrani "krovom sveta".
Uprkos svojoj lepoti, ovo jezero je prilično beživotno, a meštani tvrde da je, zbog količine saliniteta i gustine vode, jedrenje gotovo nemoguće, jer postoji velika opasnost od prevrtanja čamca. Zbog toga su dizajnirali posebne čamce sa olovnim balastom na dnu.
Što je voda gušća, to su predmeti koji plutaju manje stabilni, jer je dubina plutanja sve manja.
Karakul je prilično negostoljubiv i prema svojim malobrojnim stanovnicima, maloj zajednici Kirgizijaca koji žive u selu nazvanom po jezeru. Zajednica opstaje zahvaljujući nomadskom stočarstvu i uzgoju ovaca i koza.
Seljani leta provode na visokim pašnjacima, a zimi se vraćaju u selo kako bi nekako pregrmili ekstremno niske planinske temperature koje padaju i do -45 stepeni Celzijusa.
Jezero je čuveno po svojoj promjenivoj boji, koja reflektuje okolne vrhove i sjaji tamnozelenom, azurnom ili svetloplavom bojom, u zavisnosti od svetla. Kada sunce zađe iza planinskih vrhova, jezero, duboko i do 238 metara, postaje tamno poput noći. Zbog toga ga često nazivaju i "crnim jezerom".
